Η Μεγάλη Βρετανία ήταν μέλος της ΕΕ επί 47 χρόνια. Αποχώρησε όμως στις 31 Ιανουαρίου 2020. Πολλά από τα πράγματα που ίσχυαν ως τώρα θα παραμείνουν τα ίδια ως τα τέλη του 2020 αλλά έπειτα η ΕΕ θα χάσει έναν από τους τρεις μεγαλύτερους εισαγωγείς πόρων στο κοινό της ταμείο. Οι πολίτες της θα μειωθούν με 66 εκ. ενώ η επικράτειά της θα συρρικνωθεί με 5.5%.

Βάση της συμφωνίας μεταξύ του Λονδίνου και των Βρυξελλών οι πολίτες της ΕΕ που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να δηλωθούν για να διατηρήσουν το δικαίωμά τους να ζουν και να εργάζονται εκεί. Η πρέσβης της Μεγάλης Βρετανίας στην Βουλγαρία, Έμα Χόπκινς, δήλωσε πως «μέχρι το τέλος του χρόνου κάθε Βούλγαρος μπορεί να εγκατασταθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο και έχει δικαίωμα να λάβει άδεια παραμονής αλλά από την 1^η Ιανουαρίου 2021 θα ισχύσουν νέοι κανόνες για τους μετανάστες και οι τουρίστες δεν θα μπορούν να μείνουν εκεί παραπάνω από 90 μέρες».

Όσον αφορά τους βρετανούς που έχουν επιλέξει να ζουν σε άλλα κράτη εντός της ΕΕ οι διαδικασίες διαφέρουν ανάλογα με το κράτος στο οποίο κατοικούν. Κατά την κυρία Χόπκινς στην Βουλγαρία έχουν δηλώσει πως κατοικούν και θα παραμείνουν 10 500 Βρετανοί. Εμείς από το Ράδιο Βουλγαρία συναντηθήκαμε με έναν Άγγλο και έναν Σκοτσέζο που επέλεξαν να ζουν στην Βουλγαρία. Και οι δυο θα προτιμούσαν το Μπρέξιτ να μην συμβεί και ελπίζουν πως τουλάχιστον για την μεταβατική περίοδο δεν θα υπάρξουν σοβαρές αλλαγές. Τι θα γίνει μετά; Δεν μπορούν να φανταστούν.

«Τους επόμενους 5 μήνες θα μπορούμε να ταξιδεύουμε με την ησυχία μας, λέει ο Σκοτσέζος Ντέηβιντ Ντιβάιν που είναι δάσκαλος στο επάγγελμα. Η Εμπορική Συμφωνία θα διαρκέσει 11 μήνες και ελπίζω να μην νιώσω διαφορά τουλάχιστον ως τις 30 Ιουνίου όταν τα ταξίδια προς την μεγάλη Βρετανία θα γίνουν πιο περίπλοκα και θα υπάρχουν ουρές στα αεροδρόμια. Φαντάζομαι πως δεν θα έχω πρόβλημα να ταξιδέψω από δω προς την Βρετανία αλλά δεν ξέρω πως θα έχουν τα πράγματα αν θέλω να ξαναγυρίσω στην Βουλγαρία».

Δεν είναι ξεκάθαρο αν ο Ντέηβιντ θα χρειαστεί νέα έγγραφα για να συνεχίσει να ζει εδώ μιας και οι διαπραγματεύσεις που αφορούν του Βρετανούς οι οποίοι ζουν στην επικράτεια άλλου κράτους της ΕΕ συνεχίζονται.

«Είμαι εδώ 8 χρόνια, λέει ο Ντέηβιντ. Έχω ταυτότητα αλλά δεν έχω λάβει ακόμα μόνιμη άδεια παραμονής. Απλά η άδειά μου είναι διαρκείας. Αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι η προηγούμενη ταυτότητά μου έληξε όσο ήμουν στην Βρετανία και πέρασε καιρός μέχρι να μου βγάλουν την καινούρια».

Ο Ντέηβιντ πληρώνει μόνος του την βουλγάρικη ασφάλεια υγείας του. Στην χώρα μας μόνο μια φορά είχε ανάγκη από υγειονομική περίθαλψη λόγω του ότι έσπασε την κλείδα του σε έναν ερασιτεχνικό αγώνα ποδοσφαίρου. Τότε η παραμονή του στο νοσοκομείο ήταν δωρεάν αλλά κανείς δεν ξέρει τι θα ισχύσει μετά το τέλος του χρόνου.

Συζητήσαμε και με τον Άγγλο Νάιτζελ Χάτσινς ο οποίος ζει στην Βουλγαρία εδώ και 24 χρόνια και σκοπεύει να συνεχίσει να μένει εδώ. Η γυναίκα του είναι Βουλγάρα και ζει στην Σόφια την οποία προτιμά από την επαρχία όπου οι κοινότητες είναι μικρές, κλειστές και κουτσομπολίστικες. Ασχολείται με την παραγωγή σουβενίρ και υποθέτει ότι τα έγγραφα που θα έχει ανάγκη για την επιχείρησή του μετά το Μπρέξιτ θα μοιάζουν με αυτά που είχε πριν το 2007 όταν η Βουλγαρία δεν ήταν ακόμα μέλος της ΕΕ.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα