Γοητευτικό, έξυπνο, δημιουργικό, εξαιρετικά ενεργό και κοινωνικό... Σύμφωνα με το κινεζικό ωροσκόπιο, τα παραπάνω είναι μόνο ένα μέρος των θετικών ιδιοτήτων όσων γεννήθηκαν στο ζώδιο του αρουραίου - το πρώτο από τα δώδεκα χρόνια του κινέζικου χρονολογικού κύκλου. Ασχέτως του αν το πιστεύετε ή όχι, ακούγεται καλά η πρόβλεψη ότι το έτος του αρουραίου, το οποίο ξεκινά στις 25 Ιανουαρίου, θα φέρει νέες ευκαιρίες, επιτυχίες, αγάπη και χρήματα.
Οι πρωτοβούλγαροι χρησιμοποιούσαν τον 12ετή ετήσιο κύκλο της Ανατολικής Ασίας, στον οποίο κάθε χρόνος φέρει το όνομα ενός συγκεκριμένου ζώου. Σύμφωνα με μια έρευνα, κυρίως από τον αποκαλούμενο κατάλογο των βουλγάρων χάνων, διαπίστωσε ότι το ημερολόγιο των πρωτοβουλγαρών αντιστοιχεί πλήρως στο σημερινό κινέζικο. Τα ονόματα είναι τα ίδια - ο πρώτος χρόνος είναι ένας σαμόρ (ποντίκι), ο δεύτερος είναι ένας σεγκόρ (βόδι) και ούτω καθεξής.
Στις μυθολογικές αναπαραστάσεις των προγόνων μας, το ποντίκι αντιπροσωπεύει τις ακάθαρτες χθόνιες δυνάμεις. Υπάρχει επίσης μια παράδοση ότι τα ακάθαρτα πνεύματα και τα δαιμονικά όντα μπορούν να μεταμορφωθούν σε ποντίκια. Αυτό ισχύει τόσο για τα σπιτικά ποντίκια όσο και για τους αρουραίους και τους τυφλοπόντικες, που προκαλούν ζημιά στις καλλιέργειες, περπατούν γύρω από τους αχυρώνες και τα τους σπόρους, τρώνε τα τρόφιμα, και καταστρέφουν τα ρούχα.
"Όταν δεν κατόρθωναν να βρουν άλλα μέσα αντιμετώπισης των ποντικών, οι αγρότες κατάφευγαν στην πνευματική σφαίρα" γράφει ο εθνογράφος Ντιμίταρ Μαρίνοφ, αναφέροντας μια δοξασία θέλει το ποντίκι "ένα μικρό πνεύμα που δεν μπορεί να νικηθεί με οποιοδήποτε άλλο τρόπο εκτός της παράκληση και το καλόπιασμα. "Προς τιμήν των ποντικών, διοργάνωσαν τις γιορτές των ποντικών, οι οποίες διαρκούσαν μία, τρεις, ακόμα, αν και σπάνια, ολόκληρη εβδομάδα. Η πιο διαδεδομένη απ’ αυτές τις γιορτές γιορτάζονταν την 27η Οκτωβρίου - την ημέρα της γιορτής του Άγιου Νέστωρα. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι στις 24 Νοεμβρίου, την ημέρα της εορτής της Αγίας Αικατερίνης, η οποία σύμφωνα με την παράδοση, είναι η προστάτιδατων τρωκτικών.
Για τους εκπροσώπους της εθνοτικής ομάδας των Ρουπών, στη Στράντζα και τα βουνά της Ροδόπης, καθώς και για τους μετανάστες από την Δοβρουτσά, οι γιορτές των ποντικιών γίνονταν στο πρώτο τριήμερο του Φεβρουαρίου και σε μερικά χωριά των ίδιων περιοχών την πρώτη ημέρα της Σαρακοστής και την Κυριακή του Θωμά. Με το τελετουργικό των εορτών ήθελαν να εξουδετερώσουν και να διώξουν τα τρωκτικά. Γυναίκες, με κλειστά τα μάτια τους, πασάλειβαν με λάσπη το πάτωμα μπροστά στο τζάκι, τις ποντικότρυπες, τις γωνίες του σπιτιού, για να «λασπώσουν τα μάτια των ποντικών».
Στην ανατολική Θράκη, για να «ράψουν» το στόμα του ποντικού, ράβουν ένα κομμάτι ύφασμα και το ρίχνουν στη φωτιά. στις γιορτές, δεν αναφέρονται τα ονόματα των τρωκτικών, αλλά τα αποκαλούν "αγόρια", "πουλιά" κλπ. Επίσης δεν χρησιμοποιούν μαλλί και αιχμηρά αντικείμενα, δεν ανοίγουν κασέλες με ρούχα, σκεύη στα οποία είναι αποθηκευμένο χοιρινό λίπος ή αλεύρι.
Στις γιορτές αυτές, ή και σε άλλες μέρες του έτους, γίνονται και οι "γάμοι των ποντικιών". Δύο γυναίκες, με το ίδιο όνομα, πιάνουν ένα θηλυκό και ένα αρσενικό ποντίκι, τα ντύνουν σαν νύφη και γαμπρό, τα δένουν και τα βάζουν σε κάποιο καλάθι ή σε ένα ξύλινο κουτί. Οι κάτοικοι του χωριού ακολουθούν τους νεόνυμφους στους ήχους της γαμήλιας μουσικής. Πηγαίνουν στο δάσος, δίπλα στο ποτάμι ή σε ένα ψηλό ανάχωμα, και απελευθερώνουν τα ποντίκια, πιστεύοντας ότι θα τα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα και θα σωθούν τα σπίτια και τα υπάρχοντά τους. Στη συνέχεια στήνουν το γιορταστικό τραπέζι και αρχίζει το γλέντι.
Σύμφωνα με την παράδοση, τα ποντίκια δεν πάνε στα σπίτια όσων γιορτάζουν στις γιορτές τους. Αν όμως κάνουν κι εκεί την εμφάνισή τους, αυτό σημαίνει ότι κάποιος από την οικογένεια κλέβει ή φεύγει κρυφά από το σπίτι, ότι η νύφη δεν υπακούει την πεθερά, οι γιοί δεν υπακούουν τους πατεράδες τους ή ότι τα παιδιά δεν συνεννοούνται μεταξύ τους.
Σύμφωνα με τον λαϊκό ονειροκρίτη, αν κάποιος ονειρευτεί ποντίκι θα έχει προβλήματα, θα τον εγκαταλείψουν οι φίλοι του και πολλά άλλα… Εάν κάποιος κυνηγά ποντίκι θα του συμβεί κάτι καλό.
Η Μεγάλη Πέμπτη είναι μια από τις δύο μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας που βάφουμε τα αυγά για το Πάσχα. Η παράδοση λέει ότι αυτό το σημαντικό έργο πρέπει να το αναλαμβάνει η γηραιότερη γυναίκα της οικογένειας και το πρώτο αυγό να είναι πάντα βαμμένο..
Το Τσάρεβετς μετατρέπεται εκ νέου σε μέρος, όπου ξαναζωντανεύουν οι παλιές παραδόσεις. Το Σάββατο, 27 η Απριλίου, το χωριό της περιοχής της πόλης Μέζντρα, φιλοξενεί την 3 η έκδοση του Φεστιβάλ του Σαπουνιού, που παρουσιάζει ένα τυπικό ντόπιο έθιμο...
Γιορτή της σαμάρνταλα ( Nectaroscordum siculum bulgaricum – χαρακτηριστικό βουλγαρικό πολυετές φυτό και μπαχαρικό, διαδεδομένο ιδιαίτερα στην περιοχή της Στάρα Ζαγκόρα, του Γιάμπολ και του Σλίβεν, καθώς και σε όλο τον Ανατολικό Αίμο και τη Στράντζα –..