Ανεξάρτητα από τον αριθμό ή το είδος τους, τα παιδικά παιχνίδια είναι κάτι πολύ ειδικό τόσο για τους μικρούς, όσο για τους μεγάλους. Τακτοποιώντας ένα κελάρι ή πατάρι, ο καθένας έχει βρει κάποιο παλιό κασόνι, γεμάτο αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια. Ένα μέρος των αναμνήσεων αυτών είναι και τα παιχνίδια, με τα οποία συχνά, ακόμη και ασυνείδητα, όταν ήσουν παιδί μοιραζόσουν τις σκέψεις και τα αισθήματά σου. Μ’ αυτόν τον τρόπο ένα συνηθισμένο παιχνίδι μετατρέπεται σε θεραπεία, στην οποία δεν είναι απαραίτητος άλλος άνθρωπος, αλλά μόνο εμπιστοσύνη και αίσθηση να βρεις τον σωστό δρόμο με τη βοήθεια του πολύτιμου για σένα αντικείμενου, που κατέχει σημαντική θέση στην πλοκή του παιχνιδιού. Ανεπαίσθητα το παιχνίδι μπορεί να μετατραπεί σε θέατρο και τα παιχνίδια σε ήρωες με τη μορφή κούκλων. Μ’ αυτήν την έννοια, πού και πότε γεννιέται το κουκλοθέατρο παραμένει άγνωστο. Στις μέρες μας όμως το κουκλοθέατρο σαν να έχει χάσει ως έναν βαθμό τη δημοτικότητά του και το κοινό τέτοιου είδους παραστάσεων μειώνεται. Ο λόγος είναι η έλλειψη επαρκούς διαφήμισης των παραστάσεων, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους.
«Έχω το αίσθημα ότι οι γονείς όλο και πιο σπάνια πηγαίνουν τα παιδιά τους στο κουκλοθέατρο και η τέχνη του κουκλοθέατρου σαν να υστερεί», λέει η ηθοποιός κουκλοθέατρου Γιούλια Κολάροβα. Έστω και συχνότερα παίζει σε παιδικές παραστάσεις, έχει και δική της παράσταση για μεγάλους: «Αυτό που προσπαθώ να κάνω με τις κούκλες για μεγάλους είναι να δείξω στους ανθρώπους πώς να γυρίσουν το παιδικό μέσα τους. Η κούκλα μας βοηθά να εκφράσουμε τα πράγματα που είναι μέσα μας, αλλά δεν μπορούμε να τα πούμε». Πιθανόν, κάποιοι άνθρωποι στο κοινό συχνά νιώθουν αμηχανία, αλλά μια στιγμή «όταν οι κούκλες αρχίσουν να μιλάνε, μπορεί να πουν πράγματα, που όχι πάντα δε θα θέλατε να ακούσετε» - ομολογεί η Γιούλια. Αναμφισβήτητα όμως το κουκλοθέατρο παραμένει πιο σημαντικό για τα παιδιά, γιατί τα μαθαίνει να αναγνωρίζουν τις αξίες, εφόσον είναι δυνατό να τις τηρούν και να ζουν σύμφωνα μ’ αυτές:
«Οι ηθοποιοί του κουκλοθέατρου αντιλαμβανόμαστε τις αξίες ως κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί χάρη τους τα παιδιά αναπτύσσουν τους χαρακτήρες τους, μπορούν να επικοινωνούν και να βλέπουν τον κόσμο με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Τώρα υπάρχει ένας ιδιαίτερα μεγάλος πανικός σε παγκόσμια κλίμακα, που αφορά τις τεχνολογίες και τη ζωή με γοργούς ρυθμούς. Τα παιδιά έχουν ανάγκη τα πράγματα να εξελίσσονται λίγο πιο αργά, γιατί όλη αυτή η βιασύνη τα βλάπτει πολύ. Το κουκλοθέατρο τα βοηθά να ξεχάσουν για λόγο την οθόνη, να μπουν στην αίθουσα και να δουν κάτι μαγευτικό, ζωντανό και αληθινό που συμβαίνει εδώ και τώρα.»
Για τον σχεδιασμό και το ράψιμο των κούκλων φροντίζει σκηνογράφος, στον οποίο η ηθοποιός εξηγεί τα χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητες των ηρώων που υποδύονται. Καμιά φορά, για να δημιουργήσεις την τέλεια κούκλα, είναι απαραίτητο να έχεις υπομονή και να αφιερώσεις περισσότερο χρόνο. Άλλη φορά, ο σχεδιασμός και η κατασκευή της γίνονται για λίγες ώρες.
Οι κούκλες μπορούν να είναι θαυμάσιο εργαλείο, με τη βοήθεια του οποίου να δείξουμε και να αναλύσουμε τα λάθη των κυβερνώντων ή της αντιπολίτευσης, ανεξάρτητα από το σε ποιο κράτος βρισκόμαστε. Για να είσαι καλός στην πολιτική σάτιρα όμως, πρέπει να γνωρίζεις την ατζέντα της κοινωνίας και να παρακολουθείς προσεκτικά τους μετασχηματισμούς της. Επειδή η Γιούλια δεν είναι τέτοιο είδος ανθρώπου, για εκείνη είναι σημαντικά άλλα θέματα:
«Εγώ εξετάζω περισσότερο τα πράγματα που πλησιάζουν τη γυναικεία μου ουσία. Τα κορίτσια ενδιαφέρονται για γυναικεία πράγματα και δύσκολα μπορούν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για την πολιτική σάτιρα. Τα ενδιαφέρει μάλλον το βάθος των συναισθημάτων, που δεν είναι τόσο σαφή και δεν ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τους άνδρες, κάτι που είναι εντελώς ομαλό. Η αλήθειά είναι ότι οι άνθρωποι λίγο πολύ αποστασιοποιούνται από την πολιτική. Για μένα επίσης αυτό το θέμα είναι μακρινό. Παρά το γεγονός αυτό θα χαίρομαι αν υπάρχουν άλλοι συνάδελφοι που ασχολούνται ακριβώς με την πολιτική σάτιρα και αυτή προκαλέσει το ενδιαφέρον των ανθρώπων.»
Φωτογραφίες: facebook.com/muppetgirls
Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα
Ο βουλγαρικός μορφωτικός σύλλογος είναι μοναδικός θεσμός, που διατηρεί την πνευματικότητα και τις παραδόσεις του λαού μας επί αιώνες. «Μόλις» 115 χρόνια γιορτάζει ο Λαϊκός Μορφωτικός Σύλλογος «15 η Σεπτεμβρίου 1909» στο Ραζλόγκ. Μ’ αυτή την αφορμή..
Το μυθιστόρημα «Χρονοκαταφύγειο» του Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ, σε μετάφραση στα σουηδικά από τη Χάνα Σάντμποργκ, είναι ανάμεσα στα πέντε βιβλία, που συμπεριλήφθηκαν στον σύντομο κατάλογο του Σουηδικού Διεθνούς Λογοτεχνικού Βραβείου. Πρόκειται για..
Στη Βάρνα η ταινία «Θρίαμβος» των σκηνοθετών Πέταρ Βαλτσάνοφ και Κριστίνα Γκρόζεβα κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο για ταινία μεγάλου μήκους στο 42 ο Φεστιβάλ Βουλγαρικού Κινηματογράφου «Χρυσό ρόδο». Η ταινία έλαβε και το βραβείο για σενάριο, το οποίο..