Ο Ντανιέλ Πένεβ είναι δημοσιογράφος με πείρα σε κάμποσα ονλάην μήντια. Είναι παιδί της Μεταπολίτευσης και δεν γνωρίζει την ζωή πριν την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Αλλά αποφάσισε με τον δικό του τρόπο να σημειώσει τα 30 χρόνια από την αλλαγή του καθεστώτος στην Βουλγαρία το 1989. Επέλεξε 30 ιστορίες Βουλγάρων που έφυγαν για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό αλλά αποφάσισαν να γυρίσουν πίσω και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας τους. Και τις διαμόρφωσε σε βιβλίο με τον τίτλο «Οι άνθρωποι που αλλάζουν την Βουλγαρία».

Μετά το 1989 μεγάλωσαν δυο γενιές ανθρώπων που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ο κόσμος να χωρίζεται από «Σιδηρούν παραπέτασμα». Οι διηγήσεις των γονιών τους είναι αποσπασματικές ενώ οι νέοι είναι επικεντρωμένοι στο παρόν και τις δυνατότητες που τους δίνει η νέα εποχή. Ταξιδεύουν και ανακαλύπτουν τον κόσμο. Οι περισσότεροι κρατάνε τους δεσμούς τους με «το σπίτι» και επιστρέφουν για να συμβάλλουν στην αλλαγή και την βελτίωση του τόπου τους.

«Πρόκειται για επιτυχημένους Βουλγάρους, λέει ο Ντανιέλ. Και προσελκύουν το ενδιαφέρον του κόσμου. Οι Βούλγαροι «πεινάνε» για αισιοδοξία και έχουν απηυδήσει από τις ειδήσεις για διαφθορά, κλοπές, καταστροφές και δολοφονίες. Εδώ και 30 χρόνια συνεχίζουμε να είμαστε οργισμένοι και «διψάμε» για εποικοδομητικές λύσεις».

Τι σημαίνει για τον συγγραφέα ο όρος «αλλαγή»;

«Πρόκειται για μια λέξη που ο κάθε άνθρωπος την καταλαβαίνει με τον δικό του τρόπο, λέει ο Ντανιέλ. Έχουν σημασία οι αξίες, οι εμπειρίες και το περιβάλλον το οποίο μας έχει διαμορφώσει. Για μένα η αλλαγή είναι κάθε μικρό βήμα ή ενέργεια που επιδρά σε τοπικό, εθνικό ή διεθνές επίπεδο και προτιμώ όταν κάνει την ζωή πιο ωραία και τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος».

Η εισαγωγή του βιβλίου γράφτηκε από την δημοσιογράφο Βεσελίνα Σεντλάρσκα. Ο Ντανιέλ την εμπιστεύτηκε γιατί ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε στις δυνατότητές του και τον βοήθησε να χτίσει το δικό του στυλ. «Κάθε μια από τις ιστορίες που περιγράφει ο συγγραφέας είναι ένα μάθημα θάρρους, γράφει εκείνη. Η ζωή μας κάνει σοφούς».

Στην παρουσίαση η δημοσιογράφος Άσια Μετόντιεβα σημείωσε πως κάθε επίτευγμα κάποιου πρέπει να μας εμπνέει να τον ξεπεράσουμε και είπε μια παραβολή για τους ανθρώπους που δεν γκρεμίζουν τους πύργους των άλλων αλλά χτίζουν δικούς τους. 

«Κάποτε ένας βασιλιάς σχεδίασε μια γραμμή και ρώτησε τους συμβούλους του πως θα την κόνταιναν χωρίς να την αγγίξουν; Ο πιο σοφός άνθρωπος στο βασίλειο έσκυψε και σχεδίασε δίπλα στην γραμμή μια άλλη πιο μακριά από την πρώτη. Οι άνθρωποι που σχεδιάζουν πιο μακριές γραμμές είναι αυτοί που ενθαρρύνονται από τις επιτυχίες των άλλων να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους, κατέληξε η κυρία Μετόντιεβα. Και όσο πιο μακριές είναι οι γραμμές που σχεδιάζουν οι πολίτες τόσο πιο αναπτυγμένη είναι η κοινωνία στην οποία ανήκουν».

Κατά τη γνώμη του συγγραφέα η πιο εντυπωσιακή ιστορία στο βιβλίο είναι αυτή του Κύριλ Πετκόβ, ενός επιχειρηματία που ασχολείται με την παραγωγή προβιοτικών. Η βασική του πρωτοβουλία ήταν να δημιουργηθεί Κέντρο Εφαρμοσμένων Ερευνών και Καινοτομιών στην Βιολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σόφιας και συμμετέχει σε πολλούς σκοπούς ένας από τους οποίους ήταν η αναζήτηση του αλπινιστή Μπογιάν Πετρόβ στα Ιμαλάια ο οποίος δεν επέστρεψε από την ανάβαση της κορυφής Σίσα Πάνγκμα τον Μάιο του 2018.

Φωτογραφίες: Αλεξάντερ Νάιντενοφ

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα