Στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ «Κινομάνια» (14-23.11.2019) το κοινό της Σόφιας είδε την πρεμιέρα της τελευταίας ταινίας (27 λεπτά) του χαρισματικού βούλγαρου γραφίστα και σκηνοθέτη κινουμένων σχεδίων, Τεοντόρ Ούσεβ (Theodore Ushev). Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα του ταλαντούχου βούλγαρου συγγραφέα Γκεόργκι Γκοσποντίνοβ (Georgi Gospodinov) αλλά δεν ακολουθεί ακριβώς την υπόθεση. Το βασικό στοιχείο είναι η σχέση πατέρα – γιού και ο Τεοντόρ Ούσεβ την έχει αφιερώσει στον πατέρα του, στον ζωγράφο Ασέν Ούσεβ.

Τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο η ταινία παρουσιάστηκε σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στις ΗΠΑ και στον Καναδά και έχει λάβει 6 διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων ειδικό αριστείο από το Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ  στο Τορόντο (Toronto International Film Festival). Στην Βουλγαρία πρώτα διοργανώθηκε παρουσίαση της όγδοης έκδοσης του μυθιστορήματος «Φυσική της θλίψης» την οποία έχει εικονογραφήσει ο Τεοντόρ Ούσεβ. Στην συνάντηση παρευρέθηκαν προσωπικότητες από τον χώρο του κινηματογράφου και της λογοτεχνίας και έγινε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση.

Έπειτα, στην κινηματογραφική αίθουσα, της καθαυτού προβολή της ταινίας προηγήθηκε η παρουσίαση οπτικο-μουσικό πρότζεκτ, ένας συνδυασμός ταινίας και συναυλίας βάση των «Τεσσάρων Εποχών» του Βιβάλντι. Η μουσική ήταν ζωντανή από το βουλγάρικο κουαρτέτο «Quarto» με σολίστα τον βιολονιστή Ιβάν Πέντσεβ. Η παραγωγή ήταν του Πανεπιστημίου Τεχνών του Τόκιο και το λογισμικό έφτασε από την Ιαπωνία. Τα πειραματικά κινούμενα σχέδια που προβλήθηκαν ήταν έργο των παγκοσμίως γνωστών γραφιστών Τεοντόρ Ούσεβ (Βουλγαρία/Καναδάς), Πριτ και Όλγκα Παρν (Εσθονία), Αρσούσι Βάντα (Ιαπωνία) και Άννα Μπουντάνοβα (Ρωσία).

«Η ταινία μου είναι ένας λαβύρινθος, λέει ο Τεοντόρ που εδώ και καιρό ζει στον Καναδά. Πρόκειται για μια κάψουλα του χρόνου και αναφέρεται σε ανθρώπους που περιπλανώνται στον κόσμο ψάχνοντας τον εαυτό τους».

Ο Τεοντόρ Ούσεβ και ο Γκεόργκι Γκοσποντίνοβ είναι συνομήλικοι (γεννημένοι το 1968) και γνωρίστηκαν μέσω μιας κοινής τους γνωστής που πίστευε πως έχουν κοινά στοιχεία.

«Στην αρχή αυτό που μας ένωσε ήταν ο συναισθηματισμός, ίσως γιατί και οι δυο μας καταγόμαστε από μικρές πόλεις – λέει ο Γκεόργκι Γκοσποντίνοβ. Όταν κυκλοφόρησε η «Φυσική της θλίψης» ο Τεοντόρ μου έγραψε: «Υπάρχουν στιγμές που διαβάζεις κάτι και ξέρεις ότι με τον συγγραφέα θα συνεννοηθείτε εύκολα. Στην Βουλγαρία είναι δύσκολο να αποφύγει κανείς τους τσακωμούς και τις δολοπλοκίες. Μακάρι να τις αποφύγουμε. Ο συγγραφέας Μίρον Ιβανόβ είχε πει ότι η Νοτρ Νταμ του Παρισιού χτιζόταν 400 χρόνια και ήταν θαύμα επί τέσσερις αιώνες οι χτίστες να δουλεύουν ομόφωνα από γενιά σε γενιά – έτσι χτίζονται οι καθεδρικοί ναοί».

Η ταινία «Φυσική της θλίψης» δεν είναι η πρώτη συνεργασία μεταξύ του σκηνοθέτη και του συγγραφέα. Η ταινία του Τεοντόρ Ούσεβ «Η τυφλή Βαΐσα», βασισμένη σε ένα διήγημα του Γκεόργκι Γκοσποντίνοβ, ήταν υποψήφια για Όσκαρ στις αρχές του 2017.

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα