Η βιομηχανοποίηση και η αστικοποίηση όλο και μεγαλύτερων εκτάσεων είναι ανάμεσα στους πιο αντικειμενικούς δείκτες για την ανάπτυξη μιας πόλης ή ενός κράτους. Παράλληλα με τα θετικά πράγματα, η εξάπλωσή τους φέρει μαζί της και πολλά αρνητικά, κατά των οποίων τάχα δεν υπάρχει τρόπος να αγωνιζόμαστε ή είναι καλύτερα κάποιος άλλος να το κάνει αντί για μας. Ενδεικτική είναι η στάση μας απέναντι στα απορρίμματα, που πετάμε κάθε μέρα, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι ένα μέρος απ’ αυτά μπορούν να ανακυκλωθούν. Δικαιολογούμε μια παρόμοια συμπεριφορά με το γεγονός ότι ζούμε σε καταναλωτική κοινωνία, στην οποία η επιθυμία να έχουμε περισσότερα και νεότερα πράγματα κυριαρχεί και ως αποτέλεσμα – αφήνουμε πίσω μας όλο και περισσότερα απορρίμματα, που καταστρέφουν τους φυσικούς πόρους.

Με τη σαφή συνείδηση ότι η υπερκατανάλωση δεν μπορεί να σταματήσει, ο γλύπτης Λιουμπομίρ Μισόνοφ στρέφει την προσοχή στην πιο ορθολογική χρήση των προϊόντων που αγοράζουμε. Το κάνει με έναν ασυνήθιστο τρόπο, δημιουργώντας αντίγραφο του παγκοσμίως γνωστού Αγάλματος της Ελευθερίας με τη βοήθεια κάθε λογής πλαστικών συσκευασιών. Σε αντίθεση με το πρωτότυπο στη Νέα Υόρκη, τα σπασμένα δεσμά του οποίου συμβολίζουν την κατάργηση της δουλείας, τα δεσμά του αγάλματος στη Σόφια είναι σύμβολο της σπασμένης σχέσης με την πραγματικότητα. Οι διαφορές μεταξύ των δύο δεν τελειώνουν ως εδώ, γιατί αντί για πυρσό, που συμβολίζει την πρόοδο της κοινωνίας, το άγαλμα του Μισόνοφ κρατά κινητό και στη θέση του αμερικανικού συντάγματος βλέπουμε πλακίδιο με επιγραφή «Μαύρη Παρασκευή». Η τοποθέτηση του έργου δεν επιλέχθηκε τυχαία. Επειδή ο σκοπός του δημιουργού είναι να δείξει το αληθινό πρόσωπο της παρακμής, στην οποία έφτασε η σύγχρονη κοινωνία, το έργο που ονομάζεται «Άγαλμα της Μεγάλης Κατανάλωσης» /«Statue Of The Great Consumption»/ βρίσκεται στην στέγη ενός νεανικού κέντρου, όπου προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον και συζητήσεις ανάμεσα στους επισκέπτες. Ο ιδιοκτήτης του μέρους – το ίδρυμα «Τροτοάρα» /Το πεζοδρόμιο/, έχει τη φιλοδοξία να εμπνέει τους νέους να πραγματοποιούν προσωπικές τους ιδέες, να χτίζουν δικές τους αξίες και να γίνουν δραστήριο μέρος της αλλαγής, την οποία όλοι ονειρευόμαστε. Και έστω και τώρα το κτήριο να επισκευάζεται, η φιλοδοξία του Ντεγιάν Γιάνκοφ και της ομάδας του είναι να διοργανώσουν το παραδοσιακό για το ίδρυμα TRAP Festival στα τέλη του έτους.

«Η φετινή έκδοση είναι τρίτη και εκτός από το να διασκεδάζουμε, θέλουμε να δεσμεύσουμε τους μαθητές σε διάφορες εθελοντικές δραστηριότητες – λέει ο Ντεγιάν Γιάνκοφ, ιδρυτής του ιδρύματος «Τροτοάρα», και συμπληρώνει: - Μόνο πέρυσι ήταν 150 και οι επισκέπτες πάνω από 1000. Γίνεται ένα ενδιαφέρον γεγονός, που ενώνει όλες τις δραστηριότητές μας – την ανακύκλωση, τις τέχνες, τη μουσική, τους χορούς, και μετατρέπεται σε μια αξέχαστη γιορτή. Στο μεταξύ, τώρα διεξάγουμε ένα τουρνουά gaming «LeagueofLegends», ο τελικός του οποίου θα είναι στις 7 και 8 Δεκεμβρίου κατά τη διάρκεια του TRAPFestival. Πρόκειται για ένα ομαδικό παιχνίδι, στο οποίο κάθε ομάδα έχει τους στόχους, τις υποχρεώσεις και τις θέσεις της. Απαιτείται και στρατηγική και η ομαδική σκέψη είναι ιδιαίτερα σημαντική τόσο για το παιχνίδι, όσο για τον τρόπο σκέψης του ανθρώπου. Όρος συμμετοχής στο τουρνουά είναι το ελάχιστο σύνολο των βαθμών του προηγούμενου σχολικού έτους του υποψηφίου να είναι 4.00. Μ’ αυτόν τον τρόπο, καθώς και με το έπαθλο 3000 λέβα, θέλουμε να δείξουμε στους μαθητές ότι οι βαθμοί στο σχολείο έχουν σημασία για κάποια πράγματα, στα οποία μπορούν να συμμετέχουν. Οι ομάδες που δήλωσαν τη συμμετοχή τους είναι 18.»

Μετά τις επισκευές το Κέντρο θα διαθέτει αίθουσα για πρόβες, στούντιο ηχογραφήσεων, αίθουσα χορού και εργαστήριο ανακύκλωσης και θα εξακολουθήσει να αναπτύσσει τις πρωτοβουλίες του για καλύτερο παρόν και μέλλον για την κοινωνία. Ένα από τα προγράμματα, στο πλαίσιο των οποίων εργάζονται, ονομάζεται «Εθελοντές σε δράση», αλλά σύμφωνα με τον Ντεγιάν, ο εθελοντισμός ακόμη δεν είναι επαρκώς ανεπτυγμένος στη χώρα μας. Γι’ αυτό συμβουλεύει τους μαθητές του Κέντρου να βοηθούν όσους έχουν ανάγκη, έστω και αγνώστους, γιατί «αυτό δε σε κάνει υπεράνθρωπο, αλλά σου δίνει ικανοποίηση».

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα