Υπάρχουν πολλοί βούλγαροι μουσικοί που έχουν αφήσει μια το σημάδι τους στον παγκόσμιο πολιτισμό. Αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο τις φημισμένες φωνές της όπερας, αλλά και αρκετούς μαέστρους, σολίστες και μουσικούς σε μερικές από τις πιο διάσημες ορχήστρες του κόσμου. Ο λόγος που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους και αναζητούν ευτυχία και εργασία στο εξωτερικό είναι διαφορετικός για όλους, αλλά η εμπειρία που αποκτούν είναι ανεκτίμητη.

Πριν από 17 χρόνια, ο βιολιστής Νταρίν Βαρμπάτοφ αποφάσισε να πάει στη μακρινή Σιγκαπούρη για να διευρύνει τους ορίζοντές του. Αν και πολύ έντονη, η εργασία του, εκεί, τον ικανοποιεί, καθώς έχει αφιερωθεί στους πολυάριθμους φοιτητές όλων των ηλικιών στο Στούντιο Μουσικής Τέχνης που δημιούργησε ο ίδιος. Εκεί δίνονται μαθήματα σε πιάνο, βιολί, βιόλα, τσέλο, φλάουτο, μουσική θεωρία. Υπάρχουν εκατοντάδες παιδιά που έχουν περάσει από το σχολείο που λειτουργεί εδώ και 10 χρόνια, ακόμα κι όταν ο Ντάριν έζησε και δούλεψε στις ΗΠΑ για περίπου 3 χρόνια. Το 2016 επέστρεψε στη Σιγκαπούρη και συνέχισε τη δουλειά του ως δάσκαλος βιολιού, έχοντας κερδίσει αξέχαστες αναμνήσεις στις ΗΠΑ. Παραδέχεται ότι θέλει να επιστρέψει γιατί:

«Πιστεύω ότι όσα πέτυχα εκεί ήταν πολύ περισσότερα από ό, τι θα μπορούσα να είχα κερδίσει παραμένοντας στις ΗΠΑ. Ο άλλος λόγος ήταν τα προβλήματα που είχε στις ΗΠΑ. Ένας από αυτούς σχετίζεται με τη νόμιμη οπλοφορία, γεγονός που καθιστά την κατάσταση στη χώρα εξαιρετικά αναστατωμένη και ανασφαλή. Επιπλέον, το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης τους είναι εξαιρετικά μπερδεμένο και, αν και σε σχετικά υψηλό τεχνολογικό επίπεδο, είναι εξαιρετικά δαπανηρό και σχεδόν αδύνατο να χρησιμοποιηθεί. Το πρόβλημα του ρατσισμού είναι ένα ακόμα δυσάρεστο γεγονός. Έχω βρεθεί σε εντελώς ανόητες αμφιλεγόμενες καταστάσεις, οι οποίες οφείλονται αποκλειστικά στο χρώμα του δέρματος.

Στην Ασία, η ζωή είναι διαφορετική και πιο προβλέψιμη και μπορείς να ζεις πιο ήσυχα και ήρεμα. Δεν αισθάνεσαι ότι η ζωή σε καταπιέζει και σε απομυζεί, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ, λέει ο βιολιστής και μιλάει για τις δυνατότητες που έχουν οι μαθητές του στο ιδιωτικό του σχολείο:

Έχουμε την ευκαιρία να εκπαιδεύσουμε και να δημιουργήσουμε επαγγελματίες μουσικούς, αλλά δεν είναι αυτό ο στόχος του MusicalArtStudio. Σκοπός του σχολείου είναι να δώσει τη δυνατότητα σε όποιον θέλει να ασχοληθεί με την μουσική. Αυτοί μπορούν να το κάνουν άνθρωποι από διαφορετικά επαγγέλματα που, με τον ένα ή τον άλλο βαθμό, παίζουν ένα συγκεκριμένο όργανο και το κάνουν για ευχαρίστησή τους, επειδή τους εμπλουτίζει. Απόφοιτοί μας έχουν γίνει γιατροί, δικηγόροι, ειδικοί πληροφορικής και πολλά άλλα.

Ελάχιστα είναι τα σχολεία στη Σιγκαπούρη που δεν έχουν συμφωνική ορχήστρα, αλλά το σχολείο του Νταρίν χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι οι δάσκαλοι είναι μόνο βούλγαροι που έχουν αποκτήσει εμπειρία στη Βουλγαρία, αλλά έχουν εμπλουτίσει και αναπτύξει τις δυνατότητες και τις γνώσεις τους στις ΗΠΑ, το Κάιρο και Σιγκαπούρη και αλλού. Μια επιπλέον ώθηση για τους μαθητές, είναι το σύνολο των έγχορδων που δημιουργήθηκε εδώ, με το οποίο μπορούν να βελτιώνονται συνεχώς και να παίζουν μπροστά στο κοινό. Οι συναυλίες του συγκροτήματος είναι, επίσης, μια ευκαιρία να συναντηθούν και πρώην μαθητές του σχολείου, οι οποίοι έχουν αφιερωθεί σε εντελώς διαφορετικά επαγγέλματα αλλά συνεχίζουν να παίζουν για ευχαρίστηση.

Φωτογραφίες: Musical Art Studio

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης