Υπάρχει ένα χωριό στη Δυτικές Ροδόπη, στο οποίο θα θέλετε να χαθείτε και να ξεχάσετε το δρόμο της επιστροφής. Φαίνεται σαν να είναι κρυμμένο από τον κόσμο και τα περίεργα βλέμματα των ανθρώπων που αναζητούν τη θορυβώδη διασκέδαση. Ο δρόμος είναι δύσκολος, ακόμα και επικίνδυνος σε ορισμένες περιοχές, επειδή ακολουθεί ρη ροή του ποταμού Μπουίνοφσκα, ο οποίος δημιούργησε το ωραιότερο και μακρύτερο φαράγγι της Βουλγαρίας, μήκους περίπου 8 χλμ. στο τέλος του στενού αυτού δρόμου περνά από τις βουνοπλαγιές, μετά από ατέλειωτες στροφές, φαίνεται, σαν ανταμοιβή για τα εμπόδια που ξεπεράστηκαν, το χωριό Ιαγκοντίνα. Το χωριό βρίσκεται ακριβώς δίπλα στα ελληνικά σύνορα. Αν σας αρέσει η οικιακή άνεση και το νόστιμο φαγητό, θα σας μαγέψει με τον αυθεντικό τρόπο ζωής και τα τυπικά πιάτα της Ροδόπης που μαγειρεύονται με την χρήση τοπικών προϊόντων.

Περίπου τρία χιλιόμετρα από τον οικισμό βρίσκεται το σπήλαιο Ιαγκοντίνα, αναγνωρισμένο ως ένα από τα θαύματα της οροσειράς της Ροδόπης. Το σπήλαιο αποτελείται από τρεις ορόφους, με πολλούς λαβύρινθους, και έχει μήκος 10 χιλιόμετρα. Κοντά στην είσοδό του βρίσκεται μια Νεολιθική κατοικία, διατηρημένη στη φυσική της μορφή, καθώς και κομμάτια κεραμικών αγγείων, χερόμυλοι, κόκκοι άνθρακα και κεραμικός φούρνος, που χρονολογούνται από την εποχή του Χαλκού (IV χιλιετία π.Χ.).

Μαζί με τους γραφικούς σχηματισμούς των βράχων, τις λίμνες, τους σταλακτίτες, τους σταλαγμίτες, τα μαργαριτάρια, τα δέρματα λεοπάρδαλης (συνολικά 22 είδη από τους γνωστούς 28 σπηλαιώδεις σχηματισμούς) και τις εντυπωσιακές αίθουσες. Μεταξύ τους είναι η αποκαλούμενη «Τοίχος της αμαρτίας» στην οποία, σύμφωνα με την παράδοση, αν καταφέρετε να κολλήσετε ένα νόμισμα, είστε ενάρετοι. Στην αίθουσα της Πρωτοχρονιάς, μπορείτε να δείτε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, γύρω από το οποίο οι σπηλαιολόγοι καλωσορίζουν το νέο έτος. Στην ίδια αίθουσα παντρεύτηκαν περίπου 200 ρομαντικά ζευγάρια.

Στη σπηλιά, σπηλιά έχουν καταχωρηθεί περίπου 11 είδη νυχτερίδων, έξι από τα οποία είναι προστατευόμενα στην Ευρώπη. Το απόγευμα, μετά την επίσκεψη στην σπηλιά, μπορείτε να καθίσετε στην φυσική ταράτσα «Μάτι του αετού», η οποία βρίσκεται κάτω από την κορυφή του Αγ. Ηλία, σε υψόμετρο 1563 μ. και να απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα κοιτώντας τις γύρω βουνοκορφές.

Τις συσσωρευμένες εντυπώσεις από την σπηλιά, ακολουθούν οι νόστιμες σπεσιαλιτέ της Ροδόπης, τα σπιτικά τυριά και τα αρωματικά μούρα. Την επόμενη μέρα, μετά από ένα πλούσιο πρωινό με τυρόπιτα και παχύ γιαούρτι, μπορείτε να ξεκινήσετε για το φαράγγι του Τριγκράντ και το σπήλαιο «Λαιμός του διαβόλου», όπου βρίσκεται ο υψηλότερος υπόγεια καταρράκτης της Βαλκανικής. Οι Θρακικοί θρύλοι λένε ότι ο Λαιμός του Διαβόλου οδηγεί στον Κάτω Βασίλειο του Άδη, όπου ο Ορφέας κατέβηκε για να αναζητήσει την αγαπημένη του Ευρυδίκη.

Η άβυσσος του σπηλαίου σχηματίστηκε από κατάρρευση του εδάφους και από έναν υπόγειο ποταμό. Στην τεράστια αίθουσα του, που μπορεί να χωρέσει τον καθεδρικό ναό του Αλεξάνδρου Νιεβσκι, υπάρχουν τέσσερα είδη νυχτερίδων - Miniopterus schreibersii και myotis capcinii που περιλαμβάνονται στον παγκόσμιο κόκκινο κατάλογο. Η ασφαλής διαδρομή στο σπήλαιο είναι περίπου 350 μ. Έτσι, μετά τις συναρπαστικές εμπειρίες στους «βραχόκηπους», έχετε αρκετό χρόνο για να χαλαρώσετε για λίγες ώρες στα ιαματικά ζεστά νερά της πισίνας στο Ντέβιν και να επιστρέψετε ξανά στη Ιαγκοντίνα.

Κάθε χρόνο, στις αρχές Σεπτεμβρίου, το χωριό γιορτάζει με εκτελέσεις παραδοσιακής μουσικής από γκάιντα, χορωδίες και ψαλμούς κάτω από τα αστέρια.

Φωτογραφίες: Νταρίνα Γκριγκόροβα

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης