«Η ανθρώπινη ψυχή σμιλεύεται με μουσική», είναι το αγαπημένο απόφθεγμα της Κίτσκα Χρίστοβα, η οποία 40 χρόνια τώρα ζει με το δημοτικό τραγούδι. Είναι ευρύ το δημιουργικό φάσμα της. Γεννήθηκε στη Βάρνα κα η δημιουργική δραστηριότητά της σχετίζεται εξ’ ολοκλήρου με την παραθαλάσσια πόλη. Στο ρεπερτόριό της εκτός από δημοτικά τραγούδια της Βορειοανατολικής Βουλγαρίας, συμπεριλαμβάνονται και διάφορες συνθέσεις με ουσιώδεις στίχους. Κεντρική θέση στις ηχογραφήσεις της κατέχουν τα τραγούδια της γενέτειράς της, τα οποία ηχογραφήθηκαν με την Ορχήστρα Δημοτικής Μουσικής της ΒΕΡ σε ενορχηστρώσεις του Κώστα Κόλεφ, του Κωσταντίν Γκέντσεφ, του Άνγκελ Ντόμπρεφ κ. ά. Ως διευθυντής αφοσιώνεται στα παραδοσιακά συγκροτήματα «Νεράντζι», «Γαλάτεια», «Μαρτενίτσα», «Μπούκαβιτσα», «Νέες καρδιές» κ. ά. Στην πορεία των χρονών η Κίτσκα Χρίστοβα κυκλοφόρησε άλμπουμ με τραγούδιά των μαθητών της, κατόρθωσε να τους βγάλει σε σκηνές φεστιβάλ στη χώρα μας και το εξωτερικό. Πολλοί απ’ εκείνους έγιναν επαγγελματίες μουσικοί. Η αφοσίωση και ο επαγγελματισμός της Κίτσκα Χρίστοβα εκτιμούνται υψηλά από τους ειδικούς και το κοινό. Ανάμεσα στις πολυάριθμες αναγνωρίσεις είναι οι διακρίσεις της «Χρυσή λύρα» και «Κρυστάλλινο περιδέραιο», που της απονεμήθηκαν φέτος με αφορμή την επέτειό της.

«Στην αρχή κάθε δημιουργικής έμπνευσης είναι η οικογένεια», είναι πεπεισμένη η Κίτσκα Χρίστοβα. – «Είναι ο καλύτερος χώρος για συνάντηση με τις διάφορες τέχνες, πολιτισμούς, φολκλόρ, φιλοσοφία. Στην οικογένειά μου η λέξη «φολκλόρ» γραφόταν με κεφαλαία γράμματα. Οι γονείς μου συνεχώς άκουγαν δημοτική μουσική στο ραδιόφωνο και σε δίσκους πικάπ. Έτσι γνώρισα τις μεγάλες φωνές της Βουλγαρίας. Το πρώτο τραγούδι που με κέρδισε ήταν «Λιούμπε, λιούμπε» /Αγάπη, αγάπη/ της Σόνια Κάντσεβα. Το τραγούδι αυτό χάραξε το μονοπάτι μου στη σχολική χορωδία δημοτικών τραγουδιών στο σχολείο «Ιωάννης της Ρίλα», με διευθυντή την Γιάνκα Μίτεβα, στη χορωδία των δασκάλων με διευθυντή τον Ραντοσλάβ Ντάνοφ, στο συγκρότημα με διευθυντή τον Νάιντεν Νάιντενοφ. Τώρα απολαμβάνω τη συμμετοχή μου στην χορωδία «Τσβέτνιτσα» με διευθυντή τον Ατανάς Ηλίεφ στη Βάρνα. Χάρη στους καθηγητές μου έχτισα δική μου οπτική γωνία. Ο δημιουργός πρέπει να επιλέξει αν θα ερμηνεύει παλιές επιτυχίες, για να γίνει γρήγορα δημοφιλής, ή νέα τραγούδια, που δεν έχουν ακουστεί, για να αφήσει κάτι δικό του. Αναζητούσα ανά τα χρόνια τραγούδια κυρίως από τη Βορειοανατολική Βουλγαρία. Τα έμαθα από την Ιβάνκα Ντιούζοβα, τη Μαρίικα Ραντούλοβα, τη θεία Ιβάνκα από το Νταλγκοπόλ, οι οποίες ευχαρίστως μου αποκάλυψαν τον πλούτο τους. Έχω πλούσια συλλογή από τραγούδια που ακόμη δεν έχουν ηχογραφηθεί. Εμφανίστηκαν και τα άλμπουμ «Αίθριος Ήλιος», «Για αγάπη και τρελή τύχη». Για την πραγματοποίησή τους συγκέντρωσα δημιουργούς από τη Βάρνα και ηχογραφήσαμε παραδοσιακές συνθέσεις. Για τα 40 χρόνιά μου με το τραγούδι, το πιο σημαντικό είναι η οικογένειά μου - ο σύζυγός μου Ντιμίταρ Χρίστοφ, τα παιδιά μου, που με έχουν πάντα υποστηρίξει και εξακολουθούν να το κάνουν μέχρι και σήμερα. Η μεγάλη χαρά μου είναι η εγγονή μου Ντέγια. Πρόσφατα ολοκλήρωσα ένα ενδιαφέρον πρότζεκτ, το οποίο κέρδισα από το Ταμείο «Πολιτισμός» του Δήμου Βάρνα, υπό τον τίτλο «Φολκλορικό ουράνιο τόξο πάνω από τον γιαλό». Μαζί με τους μορφωτικούς συλλόγους «Ελίν Πελίν» και «Βασίλ Λέβσκι» της Βάρνα δώσαμε μια σειρά συναυλιών. Η τελική συναυλία ήταν στη μεγάλη αίθουσα του Συνεδριακού Κέντρου στη Βάρνα. Θέλω με τα τραγούδια των συγκροτημάτων μου να φτάσω κάθε καρδιά που χτυπά στον ρυθμό του βουλγαρικού φολκλόρ. Θέλω το μέλλον να είναι πιο ήσυχο, πιο όμορφο, για να συνεχίσουμε αυτό το μονοπάτι και να αφήσουμε ένα ίχνος…»

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα