Ο Σίμο Λάζαροβ μεγάλωσε σε οικογένεια μουσικών, ο πατέρας του ήταν μαέστρος ενώ η μαμά του ήταν βιολονίστρια και από 5 ετών έπαιζε πιάνο. Μεγαλώνοντας άρχισε να πειραματίζεται με την ηλεκτρονική μουσική και με τους υπολογιστές. Σε ένα παρόμοιο περιβάλλον μεγάλωσε και ο γιός του, ο Βαλεντίν, του οποίου τα πρώτα παιχνίδια ήταν μουσικά όργανα και ο οποίος περίμενε με ανυπομονησία κάθε φορά που ο πατέρας του θα τον πήγαινε στην ΒΕΡ.

Ο Βαλεντίν μια ζωή συμβουλευόταν τον πατέρα του και βασίζεται στην πείρα του μέχρι και σήμερα.

«Από τότε που ήμουν 6-7 χρονών πήγαινα μαζί με τον μπαμπά μου σε όλες του τις συναυλίες και ήμουν ενήμερος για όλες του τις υποθέσεις, λέει εκείνος. Μου ήταν πολύ ενδιαφέρουσες και ευχάριστες οι συναντήσεις με τους συναδέλφους του. Θυμάμαι με κατάνυξη το τεράστιο συνθεσάιζερ «Sinti 100» από το στούντιο ηλεκτρονικής μουσικής της ΒΕΡ. Έπιανε έναν ολόκληρο τοίχο και είχε πάνω ένα σωρό κουμπιά και ποτενσιόμετρα, χρειαζόταν κάμποσες μέρες για να παραχθεί ο ήχος».

Στα 15 του χρόνια ο Βαλεντίν έλαβε υποτροφία και έφυγε για το Ισραήλ. Ο πατέρας του τότε τον συμβούλεψε ανεξάρτητα από το τι θα διδαχθεί να διαφυλάξει το βασικό του μουσικό ένστικτο για να μπορεί να παραμείνει αυθεντικός δημιουργός και να συνεχίσει να πειραματίζεται. Την αναχώρησή του δεν θα την ξεχάσει ποτέ γιατί το προηγούμενο βράδυ (13 Δεκεμβρίου 1991) ο πατέρας του έδωσε μια μεγάλη συναυλία που λεγόταν «Χριστούγεννα στον ουρανό», μπροστά στο Εθνικό Μέγαρο Πολιτισμού.

«Έκανε πολύ κρύο αλλά οι άνθρωποι κοιτούσαν μαγεμένοι τα φώτα από τα λέιζερ και τα πυροτεχνήματα, θυμάται ο Βαλεντίν. Η συναυλία αυτή προετοιμάζονταν κάμποσους μήνες. Την επόμενη μέρα ήταν οι εξετάσεις μου για την υποτροφία και ήμουν πολύ ευτυχισμένος όταν με ενημέρωσαν πως έχω περάσει».

Στο Ισραήλ ο Βαλεντίν έμαθε εβραϊκά για 3-4 μήνες και γρήγορα εμπλούτισε τις γνώσεις του για τους υπολογιστές. Μετά τις σπουδές του εκεί γύρισε στη Βουλγαρία και τελείωσε «Μουσική Παιδαγωγική» στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας «Άγιος Κλήμης της Αχρίδας» και «Σάουντ ντιζάιν» αλλά και «Μουσική μέσω κομπιούτερ» στο Νέο Βουλγάρικο Πανεπιστήμιο. Έπειτα αποφάσισε να μετακομίσει στο Τελ Αβίβ και δημιούργησε εκεί το δικό του στούντιο. Για εκείνον οι καλύτεροι κριτές της δουλειάς του είναι τα παιδιά στο δημοτικό στο οποίο διδάσκει. «Τα παιδιά δεν σε παρακολουθούν αν δεν τα ενδιαφέρει αυτό που κάνεις ενώ αν τους αρέσει σου δείχνουν την ευγνωμοσύνη τους», λέει εκείνος.

Όσον αφορά την βουλγάρικη κοινότητα στο Ισραήλ ο Βαλεντίν λέει πως είναι αρκετά μεγάλη.

«Στο Ισραήλ ζουν πολλοί φίλοι με τους οποίους γνωριζόμαστε από τη Σόφια, εδώ συνάντησα και άλλους συμπατριώτες, λέει εκείνος. Η σχέση μεταξύ της Βουλγαρίας και του Ισραήλ είναι δυνατή και κρατά χρόνια. Υπάρχει πολιτιστική ανταλλαγή – βουλγάρικα συγκροτήματα παίζουν εδώ, μουσικοί από το Ισραήλ δίνουν συναυλίες στη Βουλγαρία. Εγώ δεν μπορώ να διακόψω τους δεσμούς μου με την πατρίδα μου και σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο».

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα