Στις 31 Μαρτίου, στην αίθουσα № 1 του Εθνικού Μεγάρου Πολιτισμού, ο τραγουδιστής φλαμένκο Αρκάνχελ (Francisco José Arcángel Ramos) και βουλγάρικη χορωδία με μαέστρο τον συνθέτη Γκεόργκι Πετκόφ (Georgi Petkov) θα παρουσιάσουν το πρότζεκτ «Εστρούνα». Πρόκειται για μια ιδέα των παραγωγών Μαργαρίτα Μπορίσοβα και Γιάβορ Γκάντσεφ, ιδιοκτητών του στούντιο παραγωγής «Τζαζ πλιούς» και αποτελεί ένα συνονθύλευμα από δεκάδες συναυλίες και ένα άλμπουμ, το «Αλ έστε ντελ κάντε» (Al este del cante), που βγήκε το 2018 με τη συμμετοχή βούλγαρων μουσικών και κέρδισε το βραβείο Λατίνο Γκράμι (Latin Grammy Award).

Αυτό είναι τo δεύτερο σε κύρος παγκόσμιο βραβείο που έχει κερδίσει στον τομέα της μουσικής η χώρα μας. Το πρώτο ήταν το βραβείο Γκράμι(Grammy Award) που κέρδισε το 1990 η διάσημη γυναικεία παραδοσιακή χορωδία «Το μυστήριο των Βουλγάρικων φωνών» με το άλμπουμ «Λε Μυστέρ ντε βουά μπουλγκάρ – βόλιουμ 2» (Le Mysteredes voix bulgares – Volume Two). Οι ηχογραφήσεις του «Αλ έστε ντελ κάντε» έγιναν τον Αύγουστο του 2017 στην Ισπανία, στο πλαίσιο τριών συναυλιών, αλλά κυρίως στο αρχαίο θέατρο της πόλης Μέριντα (Mérida), πρωτεύουσα της αυτόνομης ισπανικής περιοχής Εστρεμαντούρα (Extremadura).

Ο Αρκάνχελ ξεκίνησε να τραγουδά το 1987, αλλά έγινε διάσημος μετά τη συμμετοχή του στο 10^ο Μπιενάλε Φλαμένγκο της Σεβίλλης. Έχει 4 προσωπικά άλμπουμ (Arcangel – 2001, La calle perdia – 2004, Ropavieja – 2006, Tablao – 2015) και έχει κερδίσει πολλά βραβεία στη χώρα του όπως και το Παράσημο της Ανδαλουσίας. Εκτός από καλός τραγουδιστής έχει πολλές γνώσεις και ενδιαφέρεται από τα βαθιά πολιτιστικά στρώματα ανεξάρτητα από το για ποια χώρα γίνεται λόγος.

Η ιδέα γεννήθηκε αυθόρμητα, λέει η Μαργαρίτα. Καλέσαμε τον Αρκάνχελ και το τρίο του να δώσουν συναυλία στη Σόφια και έπειτα συζητήσαμε πολύ για το αν υπάρχει τρόπος να συνδυάσουμε το φλαμένγκο με την βουλγάρικη παραδοσιακή μουσική. Μετά ήρθαμε σε επαφή με τον Γκεόργκι Πετκόφ, ο οποίος είχε αρκετή διεθνή πείρα όσον αφορά τους έθνικ συνδυασμούς με βουλγάρικα μοτίβα. Η δουλειά του για το «Εστρούνα» ήταν δύσκολη, γιατί έπρεπε να αλλάξουμε την παράδοση.

Το κοινό στην Ισπανία γνωρίζει και εκτιμά τον Αρχάνκελ, συμπληρώνει ο Γιάβορ. Αλλά πάντα εκπλήσσεται από τις βουλγάρικες παραδοσιακές φωνές. Για την επιτυχία του πρότζεκτ συμβάλλουν οι μουσικοί Αντόνιο Φορτσόνε (κιθάρα και σύνθεση), Ρικάρντο Μορένο (κιθάρα), Αγκουστίν Ντιασέρ (κρουστά), Χοσέ Μανουέλ Ποσάντα (μπάσο) και Ντάνι ντε Μορόν (ενορχήστρωση).

Αρχικά φαίνεται σαν αυτές οι δυο παραδόσεις να είναι ασύμβατες, αλλά η φιλοσοφία των δυο πολιτισμών μοιάζει, λέει ο Γκεόργκι Πετκόφ. Πρόκειται για ιδιαίτερα συναισθηματικά στυλ και τα τραγούδια διηγούνται ιστορίες χαρούμενες και λυπηρές. Το ταμπεραμέντο και των δυο λαών είναι έντονο, είμαστε ευαίσθητοι και το νευρικό μας σύστημα αντιδρά στιγμιαία. Αναγκάστηκα να μπω βαθιά στο φλαμένγκο και να αναλύσω τις σκάλες και την αρμονία του, οι μουσικοί αυτοί αυτοσχεδιάζουν, ενώ το παραδοσιακό βουλγάρικο τραγούδι χρειάζεται παρτιτούρα για κάθε φωνή. Στις συναυλίες ο Αρκάνχελ συχνά τραγουδά γνωστά βουλγάρικα τραγούδια και ο χαρακτήρας του είναι τέτοιος που δεν αφήνει το πρότζεκτ να τελματώσει.

Για την συναυλία στη Σόφια οι μουσικοί έρχονται από την Κωνσταντινούπολη. Ο Αρκάνχελ μας είπε κάμποσα λόγια για το φλαμένγκο και την Βουλγαρία.

Στη ζωή μας διδασκόμαστε από πολλούς δασκάλους, είπε εκείνος. Το σημαντικότερο όμως είναι τα ακούσματα και οι πηγές τους. Άκουσα για πρώτη φορά βουλγάρικο φολκλόρ το 1999 σε μια ερμηνεία του μέντορά μου, Ενρίκε Μορέντε, ο οποίος τραγούδησε ένα μελοποιημένο ποίημα του Λόρκα, το Καντάρ ντελ Άλμα (Cantar del Alma). Ήταν μια πινελιά του Γκεόργκι Πετκόφ, αλλά όταν άκουσα την χορωδία του ζωντανά, έμεινα εντυπωσιασμένος από τον τρόπο που οι τραγουδίστριες χρησιμοποιούν τις φωνές τους, από τις δυνατότητες που υπάρχουν, από τις περίπλοκες αρμονίες. Πριν να ακούσω αυτές τις γυναίκες νόμιζα ότι ξέρω να τραγουδάω, αλλά μετά κατάλαβα πόσα πολλά έχω ακόμα να μάθω. Αυτό το πρότζεκτ με διασκεδάζει και μου δίνει μεγάλη χαρά. Έχω έρθει πολλές φορές στη Σόφια και την λατρεύω. Έχω φίλους εδώ και επιστρέφω στην Βουλγαρία πάντα με συγκίνηση.