Το θέμα για την έλλειψη εργατικού δυναμικού στην αγορά εργασίας στη Βουλγαρία και η εισαγωγή εργατών από τρίτες χώρες σαν λύση γι’ αυτό το πρόβλημα είναι ένα από τα βασικά θέματα που απασχολούν αυτή τη στιγμή την βουλγάρικη κοινωνία.

Απάντηση στο ερώτημα δόθηκε από την οικονομική σύμβουλο του συνδικάτου «Ποντκρέπα» (Στήριξη), Βάνια Γκριγκόροβα, μετά από συνάντηση εκπροσώπων των συνδικάτων και της Υπηρεσίας για την Απασχόληση με εργοδότες από τρεις βουλγάρικες πόλεις – από το Πλόβντιβ, το Καζανλάκ και τη Βάρνα. Κατά τη γνώμη της ειδήμονα, το πρόβλημα της βουλγάρικης οικονομίας δεν είναι η έλλειψη στελεχών, αλλά το κλείσιμο των επαγγελματικών σχολείων που κατάρτιζαν τους μελλοντικούς εργάτες.

Κατά τη γνώμη της, το να είναι κανείς «εργάτης» δεν είναι ελκυστικό στα μάτια των νέων και η σύμβουλος σχολίασε πως η πρόταση των εργοδοτών να είναι υποχρεωτικό οι μαθητές από τα ειδικευμένα σχολεία να εργάζονται μετά την αποφοίτησή τους σε επιχείρηση σχετική με την ειδικότητά τους μπορεί να λύσει προσωρινά την κρίση, αλλά δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς εγγυήσεις από πλευρά των εταιρειών.

Όπως φαίνεται τίποτα δεν μπορεί να θέσει στο περιθώριο την ανάγκη από κοινωνική συζήτηση. Ταυτόχρονα όλες οι πλευρές του θέματος έχουν περιγραφεί σε μια έκθεση, γραμμένη από την κυρία Γκριγκόροβα, η οποία προτείνει και συγκεκριμένες νομοθετικές αλλαγές.

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να σταματήσουμε την εισαγωγή εργαζομένων από πιο φτωχές χώρες, οι οποίοι είναι έτοιμοι να δουλεύουν για λιγότερα χρήματα, είπε η οικονομική σύμβουλος. Από την άλλη, πρέπει να αναβιώσουμε τα επαγγελματικά σχολεία, αλλά με εγγύηση από τους εργοδότες πως θα εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς μισθούς στους απόφοιτους. Το τρίτο σημαντικό θέμα είναι οι εργοδότες να είναι υποχρεωμένοι να ανακοινώνουν τις ελεύθερες θέσεις που προτείνουν στα γραφεία εργασίας. Αυτή τη στιγμή ούτε οι εργαζόμενοι έχουν άποψη της κατάστασης, ούτε το κράτος γνωρίζει σε ποιους τομείς υπάρχει έλλειψη εργατικού δυναικού, ούτε υπάρχει σαφήνεια για το ποιο είναι το επίπεδο των μισθών. Είμαι σίγουρη πως αν αυτό αλλάξει, η Βουλγαρία δεν θα τραβά πια προς τα κάτω την Ευρώπη.

Το θέμα για την έλλειψη στελεχών συζητήθηκε και σε φόρουμ το οποίο διοργάνωσε το Ίδρυμα «Φρίντριχ Έμπερτ» και ο σύνδεσμος «Σολιντάρνα Μπαλγκάρια» (Αλληλέγγυη Βουλγαρία), αλλά εκεί σαν κύριο υπογραμμίστηκε το μέλλον των διεθνών μεταφορών που βρίσκεται στην ευρωπαϊκή ημερήσια διάταξη. Στην συνάντηση παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα δημοσκόπησης μεταξύ 100 βούλγαρων οδηγών φορτηγών.

Οι μισθοί στον τομέα κυμαίνονται γύρω στα 2 000 € τα οποία δεν καλύπτουν ικανοποιητικά τα έξοδά τους όσο βρίσκονται στο εξωτερικό, όπου οι τιμές είναι υψηλότερες απ’ ό, τι στη Βουλγαρία. Από την άλλη, τα έσοδα βάσει των οποίων υπολογίζονται οι ασφαλιστικές τους εισφορές είναι πολύ χαμηλά, γιατί τα χρήματα που κερδίζουν προέρχονται σε ένα μικρό βαθμό από το μισθό τους, ο οποίος ισοδυναμεί σχεδόν με τον ελάχιστο για τη χώρα και κυρίως βασίζονται στο συνάλλαγμα που λαμβάνουν όταν βρίσκονται εκτός συνόρων. Πρόβλημα είναι επίσης οι υπερωρίες και η υποχρέωσή τους να τοποθετούν στο όχημά τους ταχογράφο.

Σύμφωνα με την Υπηρεσία για την Απασχόληση οι ελεύθερες θέσεις εργασίας στη Βουλγαρία μέχρι τις 5 Νοεμβρίου του 2018 ανέρχονται σε 13 000. Ταυτόχρονα οι άνεργοι καταγεγραμμένοι στα γραφεία ευρέσεως εργασίας είναι 193 000 που σημαίνει πως για κάθε θέση υπάρχουν 15 υποψήφιοι. Κατά τη γνώμη της κυρία Γκριγκόροβα, οι άνθρωποι που βρίσκονται σε εργάσιμη ηλικία μπορούν να βρουν δουλειά, γιατί για τις περισσότερες θέσεις εργασίας δεν είναι απαραίτητες ειδικές γνώσεις και ικανότητες, αλλά εργατικότητα.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: BGNES