Λένε ότι ζούμε σε καιρούς, όπου τα πάντα μετριούνται με χρήμα και κάθε πράγμα έχει την τιμή του. Οι περισσότεροι από μας, τους Βουλγάρους, όμως πιστεύουμε ότι υπάρχουν πράγματα που δεν αγοράζονται με χρήματα. Πιστεύουμε στις καθολικές πανανθρώπινες αξίες που μας βοηθάνε να καταλάβουμε καλύτερα τον κόσμο, να ξεπερνάμε τις δυσκολίες και να προχωράμε. Οι άνθρωποι που μας δείχνουν πώς να ζούμε σε ειρήνη με τον εαυτό μας και με τις κοινωνικές επιδιώξεις και προσδοκίες, αποκαλούμε εθνεγέρτες.

Το να είσαι εθνεγέρτης σημαίνει να είσαι ειδικός άνθρωπος, τον οποίο ακούνε πολλοί. Είναι προσωπικότητα με ιδέες, που αλλάζουν ανθρώπινες μοίρες, τη μοίρα ολόκληρης γενιάς και καμιά φορά ολόκληρων λαών.

Το θέμα των εθνεγερτών συνεχίζει να απασχολεί τη συνείδηση εκατοντάδων βουλγάρων πατριωτών. «Κάθε χρόνο έχει τους εθνεγέρτες του», λένε τα μέλη επιτροπής πρωτοβουλίας, που κάθε χρόνο αναζητά δέκα συμπατριώτες μας, άξιους για τη διάκριση «Εθνεγέρτης της χρονιάς». Είναι καλά να θυμόμαστε τα έργα των εθνεγερτών μας από την Εποχή της Αναγέννησης, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να αναζητούμε το παράδειγμα των άξιων ανθρώπων ανάμεσά μας. Ανάμεσα στις προσωπικότητες, που προτάθηκαν για τον τίτλο «Εθνεγέρτης της χρονιάς 2018» είναι συγγραφείς, με την κοινωνική αποστολή τους, καθώς και άνθρωποι που βοήθησαν συμπολίτες τους, οι οποίοι ζουν μέσα στη φτώχεια, ή νέους Βουλγάρους στα πρώτα τους βήματα προς την επαγγελματική αποκατάστασή τους.

Ανάμεσα στους υποψηφίους φέτος για τον τίτλο «Εθνεγέρτης της χρονιάς» είναι η Μπιλιάνα Σάβοβα και το ίδρυμά της «Μπορώ μόνος μου» για βοήθεια ανθρώπων που πάσχουν από πολλαπλή σκλήρυνση. Έχω ίδρυμα, το οποίο από πολλά χρόνια εργάζεται με ανθρώπους με πολλαπλή σκλήρυνση, αλλά για να μπω στην κατηγορία αυτή –«Οι εθνεγέρτες της Βουλγαρίας», έπρεπε πρώτα να ξυπνήσω το εαυτό μου. Μετά ένιωσα εσωτερική ανάγκη να βοηθήσω τουλάχιστον μερικούς ανθρώπους – λέει η Μπιλιάνα Σάβοβα.

Θεωρώ ότι ο καθένας έχει περάσει αυτόν τον δρόμο – πρώτα να ξυπνήσει τον εαυτό του, να αλλάξει, να αλλάξει τον τρόπο ζωής του. Πιστεύω ότι αφού εγώ μπορώ να πετύχω κάτι, οι άλλοι μπορούν να επωφεληθούν της εμπειρίας μου. Δεν μετράω τους ανθρώπους που βοήθησα με το ίδρυμά μου. Χαίρομαι κάθε γράμμα αγνώστων που λαμβάνω. Η ιστορία μου είναι αρκετά γνωστή. Πριν από 10 χρόνια έμαθα ότι πάσχω από πολλαπλή σκλήρυνση. Μετά από χρόνια δυσκολιών μετατράπηκα σε έναν πολύ άρρωστο άνθρωπο. Επί 6 χρόνια η κατάσταση υγείας μου επιδεινωνόταν. Μια μέρα συνειδητοποίησα ότι η απάντηση στην ασθένεια είναι μέσα μου, ότι εγώ είμαι ο άνθρωπος που πρέπει να πάρει τη θεραπεία στα χέρια του. Η αφύπνιση δεν είναι εύκολη διαδικασία, ιδιαίτερα αφού πριν απ’ αυτό είχα εστιάσει μόνο στη σταδιοδρομία μου και τα προβλήματα στην προσωπική μου ζωή. Στη συνέχεια η ασθένεια με άλλαξε και συνειδητοποίησα ότι πρέπει να αλλάξω τις προτεραιότητές μου, να αρχίσω να απολαμβάνω τα μικρά πράγματα. Μετά σταδιακά το καλό άρχισε να επιστρέφει στη ζωή μου.

Δεν είναι τυχαίο που η Μπιλιάνα ονόμασε το ίδρυμά της «Μπορώ μόνος μου». Αυτό είναι το δικό της μεγάλο μήνυμα προς τους ανθρώπους που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Στην επιθυμία της να βοηθά με το προσωπικό παράδειγμά της συναντά εκατοντάδες ανθρώπους και παρατηρεί ότι πολλοί αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως θύματα. Η Μπιλιάνα ισχυρίζεται ότι σε μια δύσκολη στιγμή η καλύτερη βοήθεια είναι να σου δείξουν ότι μπορείς με τη θέλησή σου να λύσεις μόνος σου τα προβλήματα.

Το «Μπορώ μόνος μου» σημαίνει όχι απλώς να κάνεις κάτι μόνος σου, αλλά να θέλεις, να έχει την εσωτερική ανάγκη να κάνεις κάτι, λέει η Μπιλιάνα Σάβοβα. – Δυσάρεστο γεγονός που αντιμετωπίζω είναι ότι πολλοί άνθρωποι δε θέλουν να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Προτιμούν να αισθάνονται ως θύματα. Βλέπω ότι δε θέλουν να αναρρώσουν, γιατί φοβούνται τον κόσμο έξω και νιώθουν ανίκανοι να τον αντιμετωπίσουν. Ο φόβος είναι ανάμεσα στις βασικές αιτίες για τις αρρώστιες. Πιστεύω ότι αν κανείς απελευθερωθεί από τον φόβο του και τα εμπόδια που θέτει μόνος του, θα λύσει πολλά από τα προβλήματά του, ακόμη και τα προβλήματα υγείας.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα