Για να μπείτε στον μυστηριώδη κόσμο της θα πρέπει να φορέσετε άνετα παπούτσια, να ξεπεράσετε τον φόβο σας από σκοτεινούς και κλειστοφοβικούς στενούς χώρους και, πάνω απ’ όλα, να ξεδιπλώσετε τη φαντασία σας! Μόνο έτσι θα αντιληφθείτε τη μαγεία αυτού του φανταστικού τόπου, κρυμμένου στους πρόποδες του Αίμου. Καλώς ήρθατε στο σπήλαιο «Βενέτσα».

Το σπήλαιο βρίσκεται κοντά στο χωριό Ορεσέτς στο βορειοδυτικό τμήμα του Αίμου, σε μικρή απόσταση από τους βράχους του Μπελογκραντσίκ. Ανακαλύφθηκε στη θέση ενός λατομείου ήδη το 1973, αλλά άνοιξε για επισκέπτες το 2015, αφού μελετήθηκε, χαρτογραφήθηκε και εξοπλίστηκε με κιγκλιδώματα, σκάλες, κλπ. Με έγχρωμο φωτισμό LED η σπηλιά ζωντανεύει σε όλο το μεγαλείο της μπροστά στους έκπληκτους από την ομορφιά της τουρίστες. Μέχρι στιγμής προσιτές είναι πέντε τεράστιες αίθουσες και το συνολικό μήκος των διαδρόμων της είναι περίπου 300 μέτρα. «Κοράλλια, κρύσταλλοι, σταλαγμίτες, σταλακτίτες και άλλοι σχηματισμοί – όλα υπάρχουν σ’ αυτό το σπήλαιο! Να μην αναφέρουμε ότι, οι περισσότεροι από τους σχηματισμούς είναι από τον ημιπολύτιμο όνυχα. Και κάθε αίθουσα είναι διαφορετική!» - εξηγεί με πάθος ο οδηγός μας Μπόρι Μπορίσοφ, ο οποίος υποδέχεται τις ομάδες επισκεπτών στην είσοδο του σπηλαίου.

Για να διεισδύσει στο υπόκοσμο του σπηλαίου «Βενέτσα», ο περίεργος επισκέπτης πρέπει να μπει μέσα από ένα πολύ στενό άνοιγμα, οι σκάλες και τα κιγκλιδώματα είναι ολισθηρά, μιας και η υγρασία μέσα στο σπήλαιο είναι 90% περίπου. Επομένως, η εμπειρία δε συνιστάται για άτομα με σωματικά προβλήματα. Αλλά αυτό που αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια αξίζει τον κόπο σας.

Βρίσκεσαι κάτω από το έδαφος, άλλα αισθάνεσαι σαν να παρακολουθείς μια ταινία του National Geographic με θέμα τη δημιουργία του σύμπαντος ή κάποια παραγωγή του Χόλυγουντ για εξωγήινες μορφές ζωής. Ο σχηματισμός εκείνος που από το χρώμα της ώχρας περνά σε σκούρο μοβ δε μοιάζει με μια τεράστια δηλητηριώδη μέδουσα, που επιπλέει σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας στο φόντο ενός εξαιρετικού βουδιστικού ναού;

Σε κοντινή απόσταση βρίσκονται τα σκούρα μπλε περιγράμματα της Παναγίας. Η σιλουέτα της σιγά-σιγά βυθίζεται στο σκοτάδι πριν εμφανιστεί εκ νέου, αυτή τη φορά φωτισμένη από τα χρυσά φώτα του προβολέα.

Ταυτόχρονα στο φόντο φαίνονται και οι πολύχρωμες σιλουέτες νεφελωμάτων, τεράτων και κοριτσιών που κλαίνε. Ο καθένας βλέπει αυτό που ζωγραφίζει η φαντασία του στο σκοτάδι της σπηλιάς. Αλλιώς οι σχηματισμοί έχουν τα επίσημα ονόματά τους, όπως «Το κεφάλι του πελεκάνου», «Το πορτατίφ», «Η τουλίπα», «Το χέρι του Θεού» κ.ο.κ.

«Έχουμε σχηματισμούς που δεν υπάρχουν αλλού. Για παράδειγμα, θα δείτε τους σταλακτίτες να μεγαλώνουν πλαγίως. Σε άλλες σπηλιές είναι κυρίως κωνικοί. Αυτό είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο φυσικό φαινόμενο!» - λέει ο Μπόρι Μπορίσοφ.

Και άλλη μια ατραξιόν ξεχωρίζει τη σπηλιά «Βενέτσα». Οι οικοδεσπότες της ισχυρίζονται ότι εδώ βρίσκεται ο μεγαλύτερος σχηματισμός σπηλαίου στη Βουλγαρία. «Ο μεγαλύτερος σταλακτίτης βρίσκεται στο σπήλαιο «Μαγκούρατα» στη Βορειοδυτική Βουλγαρία και έχει περίμετρο 6 μέτρων. Και στη σπηλιά «Βενέτσα» έχουμε ένα πέτρωμα 25 μέτρων, το ολόκληρο από όνυχα», λέει ο οδηγός μας.

Λέει επίσης πως όταν ανακάλυψαν το σπήλαιο τη δεκαετία του ’70 του 20ού αιώνα, ήταν έρημο, αλλά τώρα έχει τη δική του πανίδα. «Δεν υπήρχαν νυχτερίδες πριν, επειδή η σπηλιά ήταν απρόσιτη, αλλά όταν ανοίξαμε για να κάνουμε τα μονοπάτια, μπήκαν εννέα νυχτερίδες και τώρα είναι 25». Εδώ βρίσκονται και οι μικροσκοπικοί εκπρόσωποι των οργανισμών troglobite collembola.

Ο μοναδικός φωτισμός του «Βενέτσα», κόστους 80 χιλιάδων λέβα, είναι έργο ενός σχεδιαστή από το Ισραήλ. Η περιοδεία της σπηλιάς διαρκεί περίπου μία ώρα και οι ώρες λειτουργίας της είναι από τις 9το πρωί έως τις 5 το απόγευμα. Τη Δευτέρα δε δέχεται επισκέπτες.

Το άρθρο προετοιμάστηκε στο πλαίσιο του σχεδίου «Για τον Αίμο και τους ανθρώπους» σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση Βουλγαρίας.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Φωτογραφίες: Βενέτα Νικόλοβα