Τα σιντριβάνια σε κάθε πόλη είναι αγαπημένο στέκι για να ξανασάνουν οι πολίτες. Διηγούνται ιστορίες, κελαρύζοντας και δημιουργούν αίσθηση ομορφιάς. Στο Πανεπιστήμιο Αρχιτεκτονικής, Πολιτικής Μηχανικής και Γεωδαισία είδαμε 50 εξαιρετικές φωτογραφίες που επιλέγηκαν μετά από διαγωνισμό που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Υδάτων Βουλγαρίας και ο Σύλλογος «Αγαπώ το νερό».

«Πλέον έγινε παράδοση», λέει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Υδάτων Βουλγαρίας, Ιβάν Ιβανόφ. – «Εδώ και 5 χρόνια στο πλαίσιο της Εβδομάδας του νερού διοργανώνουμε διάφορες εκδηλώσεις που σκοπό έχουν να μας φέρουν κοντά με άλλους ανθρώπους που να σέβονται τους φυσικούς πόρους. Φέτος διοργανώσαμε μια φωτογραφική έκθεση με θέμα «Τα σιντριβάνια της Βουλγαρίας» και για τον διαγωνισμό λάβαμε περίπου 300 φωτογραφίες με σιντριβάνια – πλάνα ημερήσια, νυχτερινά, έγχρωμα, εποχιακά. Η επιλογή ήταν δύσκολη για την κριτική επιτροπή, αλλά τελικά σταθήκαμε σε 50 φωτογραφίες και βραβεύσαμε 5 από αυτές. Ένα από τα βραβεία δόθηκε μετά από online ψηφοφορία και άλλο ένα μας το εξασφάλισαν θεσμικά.»

Ο θεσμός που βραβεύτηκε είναι η Διεύθυνση Πισινών Ανατολικής Θράκης για τη νυχτερινή φωτογραφία του σιντριβανιού «Σπείρα» στο Πλόβντιβ. Από τους χρήστες του Ίντερνετ επιλέγηκε η φωτογραφία «Υδάτινη μαγεία» της Στιλιάνα Μποζιντάροβα από το Ντόμπριτς. Από την κριτική επιτροπή βραβεύτηκαν άλλες τρεις φωτογραφίες: «Η γυμνάστρια του Τσάπα» του φωτογράφου Γιορντάν Πάτσεφ, το «Βροχερό βράδυ» της Πέτια Ράντκοβα και η φωτογραφία με τον τίτλο «Πιάσε με αν μπορείς» του Κώστα Αναστασίου.

Δεν ξέρουμε πότε φτιάχτηκε το πρώτο σιντριβάνι, αλλά υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια. Σε πολλές χώρες του κόσμου τα φτιάχνουν και τα συντηρούν και σήμερα. Στη χώρα μας το παλιότερο σιντριβάνι είναι του 19^ου αιώνα και βρίσκεται στο πάρκο «Μπούκατα» στη λεωφόρο Πράγα της πρωτεύουσας. Άλλο ένα διατηρητέο κόσμημα είναι το σιντριβάνι «Δήμητρα» στο Πλόβντιβ, έργο του Αρνόλντο Τζόκι, που δημιούργησε και το μνημείο του Βασιλιά Απελευθερωτή στη Σόφια. Το σιντριβάνι παραγγέλθηκε από τον Αυτοκράτορα της Αυστρίας για τον γάμο του Βασιλιά Φερδινάνδου, ο οποίος πάλι το δώρισε στο Πλόβντιβ για την Πρώτη Βουλγάρικη Έκθεση που έλαβε χώρα το 1892. Διάσημο είναι και το σιντριβάνι «Το δάκρυ του κοριτσιού» του Χισάρια που, σύμφωνα με τον θρύλο ποτίζεται από πηγή που δημιουργήθηκε από τα δάκρυα μιας βουλγάρας κορασίδας που την πόθησε ένας αγάς κι επειδή δεν άλλαξε την πίστη της τη σκότωσε.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα