Μια απο τις τέσσερεις γιορτές του χρόνου, αφιερωμένες στην Пαναγία, είναι η Υπαπαντή του Σωτήρος. 40 μέρες μετά την γένηση του Ιησού η μητέρα του τον πήγε στο ναο, όπου σύμφωνα με την παράδοση, όντας το πρώτο της αγόρι, τον αφιέρωσε στον Θεό. Η συμβολική τιμή με την οποία οι γονείς τον «εξαγοράζουν» είναι το αρνί. Εάν η οικονομική τους κατάσταση δεν επιτρέπει τη θυσία αυτή, θυσίαζαν δύο περιστέρια ή δύο τρυγόνια. Η Θεοτόκος ταπεινά τήρησε τον εβραϊκό νόμο και την 40η ημέρα μετά τη γέννηση του Υιού του Θεού, μαζί με τον Ιωσήφ, πήγε στο ναό του Θεού. Σύμφωνα με το μύθο, στο ναό τους περίμενε ο Συμεών, "άνθρωπος δίκαιος και ευσεβής".Ο ίδιος πήρε στα χέρια του τον μικρό Ιησούς και πρόφερε τα λόγια, που ερμηνεύονται ως προφητικά και δίνουν νόημα σ' όλη την επίγεια ζωή του Σωτήρα και της μητέρας του Θεού.

Το όνομα Πετλιόβντεν (Ημέρα του κόκορα) ή Πετελάροβντεν φέρει η περιφερειακή γιορτή στην Ανατολική Βουλγαρία. Με το νέο ημερολόγιο στις 2 Φεβρουαρίου εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Ευθυμίου, Πατριάρχη του Τίρνοβο. Γι' αυτό σε ορισμένα μέρη η γιορτή ονομάζεται Εβτίμοβντεν, Εβτίμ και Ιχτίμα... Αλλά δεν έχει καμιά σχέση με την εκκλησιαστική γιορτή. Σύμφωνα με τους επιστήμονες το Πετλιόβντεν έχει αρχαία σλαβική προέλευση. Όπως είναι γνωστό, ο κόκορας συνδέεται πολύ στενά με τον ήλιο. Είναι ένα από τα σύμβολα του ήλιου προαναγγέλλει τον ερχομό μιας νέας ημέρας, καθώς ενσαρκώνει την αρρενωπότητα και την γονιμότητα.

Πολύχρωμες και γεμάτες συμβολισμό, οι συνηθισμένες πρακτικές της γιορτής του κόκορα θυμίζουν μερικές από τις υποχρεωτικές στιγμές της ημέρας της μαίας Μπάμπινντεν, για παράδειγμαη επίσκεψη στην μαία που βοήθησε στο τοκετό των παιδιών. Σχεδόν παντού στρώνεται κοινό τραπέζι στο σπίτι της μαμής, που συνοδεύεται από χαρά καιδόσηάσεμνο χιούμορ.

Σε αντίθεση, όμως, με το Μπάμπιντεν, όταν οι γυναίκες φορούν τις γιορτινές φορεσιές τους, την γιόρτη Πετλιόβντεν  υποχρεωτικό για όλους είναι το νυφικό, συμπεριλαμβανομένης και της γιαγιάς. Η διακόσμηση είναι με φτερά από την ουρά του κόκορα. Την γιαγιά στολίζουν με μαλλί, ποπ κορν και κόκκινες πιπεριές - όλα τα σημάδια της γονιμότητας. Η ίδια θυμιάζει και ευλογεί τις γυναίκες. Όλα αυτά είναι απολύτως επανάληψη της Ημέρας Μαιών. Σήμερα, η γιορτή αυτή υπάρχει μόνο ως αναπαράσταση στα χωριά, στα οποία κάποτε ήταν μέρος του παραδοσιακού εορτολογίου. Και, μάλιστα, ως άλλη μια αφορμή για να διατηρείται το ευχάριστο μέρος της παράδοσης – η εύθυμη διάθεση.

Μετάφραση Πένκα Βέλεβα