Πριν 4 χρόνια οι νέοι χορευτές Πλάμεν Πέντσεβ και Παουλίνα Μανουΐλοβα αποφασίζουν να δημιουργήσουν φάρμα για σαλιγκάρια στο Σεβλίεβο και με τη βοήθεια φίλων και συγγενών αρχίζουν να δρουν σε μια άγνωστη γι’ αυτούς σφαίρα.

«Στην αρχή όταν πήραμε το κτήμα δεν ξέραμε καν που είναι τα σύνορά του, διηγείται ο Πλάμεν. Σιγά σιγά περάσαμε ρεύμα και νερό, οργώσαμε τη γη.Επιλέξαμε τα σαλιγκάρια γιατί είναι πολύ ήρεμα, έξυπνα και μπορείς εύκολα να τα εκπαιδεύσεις. Με τα 24 χιλιάδες δόντια τους μπορούν να επεξεργαστούν κάθε τροφή ενώ είναι επίσης διάσημα για τις ερωτικές τους επιδόσεις».

Όταν όλα στο χτήμα είναι έτοιμα ο Πλάμεν και η Παουλίνα αγοράζουν 600 000 μόλις επωασμένα σαλιγκάρια του είδους Χέλιξ Ασπέρσα Μάξιμα τα οποία μεγαλώνουν γρήγορα και σύντομα γίνονται κατάλληλα για βρώση. Ο πρώτος πελάτης της φάρμας είναι από την Γαλλία όπου τα σαλιγκάρια θεωρούνται έδεσμα.

«Η γεύση των σαλιγκαριών είναι ιδιαίτερη, λέει ο Πλάμεν που τα προτιμά μαγειρεμένα όπως στη συνταγή της Βουργουνδίας. Το κρέας τους είναι εξαιρετικά τρυφερό αν και φυσικά εξαρτάται από το πώς θα τα μαγειρέψουμε. Στην Βουλγαρία οι άνθρωποι δεν είναι μαθημένοι να τρώνε σαλιγκάρια και τους φαίνεται παράξενο σαν φαγητό αλλά στην Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία είναι συνηθισμένο πιάτο στα ακριβά εστιατόρια».

Από την Γαλλία έρχεται και η τεχνολογία την οποία χρησιμοποιεί ο Πλάμεν Πέντσεβ για την εκτροφή των σαλιγκαριών. Ο νέος επιχειρηματίας τα αγοράζει την άνοιξη και το φθινόπωρο τα πουλάει γιατί δεν αντέχουν το κρύο του χειμώνα αλλά ελπίζει κάποια στιγμή να ασχοληθεί και με την διαδικασία αναπαραγωγής τους. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη πείρας που αυξάνει τα έξοδα, επίσης δεν είναι εύκολο να πετύχεις την αύξηση της παραγωγής και να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις για τις ποσότητες.

Φωτογραφίες:pphelix.com

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα