Η αρχή του καλοκαιριού προσέφερε καυτά βιώματα για τους φίλους των βουλγαρικών κόμικς. 7 από τους καλλιτέχνες του θρυλικού περιοδικού «Νταγκά», δηλαδή Ουράνιο τόξο, και που εκδιδόταν από το 1979 ως το 1992, εξέδωσαν το πολυαναμενόμενο δεύτερο άλμπουμ τους που συμπεριλαμβάνει 7 μοντέρνα κόμικς. Το δεύτερο άλμπουμ «Πάνω από το ουράνιο τόξο» εμφανίζεται στην αγορά βιβλίων 3 χρόνια μετά το πρώτο και εκδίδεται ξανά από το «Πρότζεκτ Νταγκά» των ίδιων των ζωγράφων που δημιουργούσαν τις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Η επίσημη πρεμιέρα της έκδοσης ήταν στις 8 Ιουνίου, στα εγκαίνια της έκθεσης με το ίδιο όνομα στην γκαλερί της Ένωσης Βούλγαρων Ζωγράφων στη Σόφια. Η πρώτη έκδοση χαρακτηρίζεται από έναν από τους σεναριογράφους του πρότζεκτ Μαρίν Τροσάνοφ σαν «αυθόρμητο και περίεργο πείραμα» που ξεπουλήθηκε για μια εβδομάδα το 2012 και τώρα αποτελεί σπάνιο κειμήλιο. Η δεύτερη έκδοση είναι πολύ καλύτερη, με πιο ώριμες και ενδιαφέρουσες ιστορίες που αναμένεται να αρέσουν στη γενιά που μεγάλωσε με τις περιπέτειες του «Ντομπρομίρ» και τα ταξίδια του «Κοριτσιού από τη Γη» αλλά και στο σύγχρονο κοινό.

«Οι 7 ζωγράφοι που συμμετέχουμε είμαστε ο Σωτήρ Γκέλεφ, ο Πένκο Γκέλεφ, ο Ευγκένι Γιορντανόφ, ο Ρούμεν Τσαούσεφ, ο Ντιμίταρ Στογιάνοφ, ο Βλαντιμίρ Κονοβάλοφ και εγώ, λέει ο Πέταρ Στανιμίροφ. - Το άλμπουμ διαφέρει από κάθε προηγούμενη βουλγάρικη έκδοση σαν μέγεθος γιατί συμπεριλαμβάνει 136 σελίδες. Όλοι μας έχουμε αναθεωρήσει τη δουλειά μας. Το δεύτερο άλμπουμ μας σέβεται τις παραδόσεις αλλά είναι και μοντέρνο, οι ιστορίες είναι μεγάλες και εμπνεόμαστε από διάφορες πηγές μεταξύ των οποίων και ιστορικές».

Το κόμικ του Πέταρ Στανιμίροφ λέγεται «Νταμγκά» /σημάδι, στίγμα/ και είναι συνέχεια από το πρώτο άλμπουμ που κέρδισε το 2012 πρώτο βραβείο στο Βελιγράδι μεταξύ 300 κόμικς δημιουργών από 30 χώρες. Το ενδιαφέρον είναι ότι η ιστορία δεν τελειώνει ούτε σ’ αυτήν την έκδοση, οπότε οι φαν ευελπιστούν πως θα εμφανιστεί και τρίτο τεύχος.

«Ήδη από το 2012 πειστήκαμε πως η παρουσίαση σε έκθεση είναι ο καλύτερος τρόπος παρουσίασης ενός τέτοιου άλμπουμ», συνεχίζει ο Πέταρ Στανιμίροφ. Όσον αφορά την αίθουσα της Ένωσης Βούλγαρων Ζωγράφων ανησυχούσαμε λίγο αν θα κατορθώσουμε να τη γεμίσουμε μιας και είναι πολύ μεγάλη αλλά λύσαμε το θέμα με έργα 2, 3, 4 και 5 μέτρων εκτός από τις στάνταρ διαστάσεις 100/70.»

«Με τους συναδέλφους συνειδητοποιήσαμε την πραγματική σημασία του περιοδικού, το πόσο έχει σημαδέψει τη μνήμη των αναγνωστών, μετά την είσοδο του Ίντερνετ στη ζωή μας, λέει ακόμα ο Πέταρ Στανιμίροφ. Πιο πριν καθόλου δεν καταλαβαίναμε πόσο είναι δημοφιλές. Εγώ έμεινα έκπληκτος και συνεχίζω να εκπλήσσομαι γιατί 25 χρόνια αργότερα έχουμε ακόμα χιλιάδες φαν. Πρόκειται για φαινόμενο. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από την τέχνη των κόμικς αλλά δυστυχώς στη Βουλγαρία είναι δύσκολο να την εξασκείς. Σαν να έχει διακοπεί η παράδοση».

Παρ’ όλα αυτά κοιτώντας «πάνω από το ουράνιο τόξο» η ελπίδα μας ξαναγεννιέται.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα

Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο