Παραδόξως, για πολλούς, κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, οι κυβερνητικές και αντιπολιτευόμενες δυνάμεις στη Βουλγαρία, έδειξαν ότι μπορούν και είναι ενωμένες. Στην διάσκεψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες, οι ευρωβουλευτές του κυβερνητικού κόμματος GERB, αλλά και του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και του Κινήματος Δικαιωμάτων και Ελευθεριών, της αντιπολίτευσης, απαίτησαν να επανεξεταστεί η παρακολούθηση της Κομισιόν σε ότι αφορά στους τομείς της Δικαιοσύνης και των Εσωτερικών υποθέσεων της Βουλγαρίας.

Σε αντίθεση με την υγιή λογική, στο φόντο των αρνητικών εκτιμήσεων για την πορεία της μεταρρύθμισης του δικαστικού συστήματος στη Βουλγαρία και τις κριτικές περί διαφθοράς στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας, τις οποίες δεν απέρριψε κανείς, οι ευρωβουλευτές ζήτησαν την επανεξέταση της παρακολούθησης ή και την ακύρωσή της, επειδή βλάπτει τη Βουλγαρία σε διεθνές επίπεδο, είναι αναποτελεσματική και αποτελεί πολιτική διάκρισης, μια και δεν εφαρμόζεται σε άλλες χώρες- μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.

Ακούγεται παράδοξο, αλλά ο μικρότερος εταίρος του κυβερνητικού συνασπισμού- το Μεταρρυθμιστικό μπλοκ, κράτησε την αντίθετη στάση. Οι μεταρρυθμιστές πιστεύουν, ότι ο σκοπός του αιτήματος ακυρώσεως είναι να διατηρηθεί το status quo στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, όπου, παρά τις επικρίσεις από την Κομισιόν, οι μεταρρυθμίσεις δεν έχουν προχωρήσει. Η διχόνοια ήταν εμφανής και μεταξύ των εκπροσώπων της Θέμιδος.

Την κατάργηση της παρακολούθησης υποστήριξαν, στις Βρυξέλλες, όχι μόνο οι βουλευτές, αλλά και ο Γενικός Εισαγγελέας και άλλοι ανώτεροι και ανώτατοι εκπρόσωποι της δικαστικής εξουσίας. Στη Σόφια, ωστόσο, άλλοι δικαστές διαφώνησαν με τις δηλώσεις τους, σημειώνοντας ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην εποπτεία της Κομισιόν, αλλά στα εποπτευόμενα θεσμικά όργανα της Βουλγαρίας. Την τελευταία άποψη αυτή συμμερίζεται και η πλειοψηφία της κοινωνίας, διότι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το 80% των βούλγαρων πολιτών έχουν εμπιστοσύνη στην Ευρωπαϊκή Παρακολούθηση και την αντιλαμβάνονται ως μια εγγύηση ότι στη Βουλγαρία θα υπάρξουν μεταρρυθμίσεις... Στο τέλος, η Επιτροπή δεν υπέκυψε στις πιέσεις για την κατάργηση της παρακολούθησης και είπε ότι θα αυτή τερματιστεί όταν εκπληρώσει τους στόχους της.

Το αποτέλεσμα έδειξε ότι γίναμε μάρτυρες ενός χωρίς νόημα επεισοδίου στη βουλγαρική κοινωνική και πολιτική ζωή και μιας προσπάθειας να μεταφερθούν τα προβλήματα του τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων σε μη προβληματικούς τομείς και θεσμούς. Αλλά το επεισόδιο είναι και απογοητευτικό, γιατί έδειξε την έλλειψη βούλησης για μεταρρυθμίσεις και την ισχυρή επιθυμία να διατηρηθεί το status quo που από καιρό παρεμποδίζει την φυσιολογική ανάπτυξη της Βουλγαρίας.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης