Με μια σειρά «ριπών», στα περί δημοσίων συμβάσεων, ο πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ υπενθύμισε, την περασμένη εβδομάδα, ότι αυτός αποφασίζει, διορίζει ή απολύει και μάλιστα, αν έτσι κρίνει, προφορικά. Την Δευτέρα, εκπλήσσοντας τους πάντες, αποφάσισε την καταγγελία της σύμβασης για την κατασκευή έργου 60 χιλιομέτρων του αυτοκινητοδρόμου «Αίμος», αξίας σχεδόν μισού δισεκατομμυρίου ευρώ. Η δημοπρασία στην πραγματικότητα είχε ήδη πραγματοποιηθεί και είχε κερδηθεί από εταιρείες, οι οποίες εικάζεται οτι σχετίζονται με τον σκανδαλώδη επιχειρηματία και βουλευτή του Κινήματος Δικαιωμάτων και Ελευθεριών, Ντελιάν Πέεφσκι και τον διευθυντή της Lukoil Bulgaria, Βαλεντίν Ζλάτεφ. Η δημοπρασία δεν είχε ακόμη οριστικοποιηθεί, λόγω του ότι αμφισβητείται από δύο ξένες εταιρείες- την ιταλική Serenissima Kostrutsioni και την τουρκική Tashyapa.

Αρχικά ο Μπορίσοφ υποστήριξε ότι δεν υπάρχουν χρήματα και δεν μπορεί να εξασφαλίσει χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα πρέπει να πούμε ότι ήταν από καιρό γνωστό, οτι δεν θα υπάρξει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, μια και η εθνική οδός δεν αποτελεί μέρος του Πανευρωπαϊκού Διαδρόμου. Στη συνέχεια δεν έκρυψε ότι ανησυχεί για τις «φήμες» οι οποίες θέλουν τις επιχειρήσεις να ανήκουν στους Ντελιάν Πέεφσκι και Βαλεντίν Ζλάτεφ και ότι θέλει τα πάντα, σχετικά με τη δημοπρασία, να είναι διαφανεί και νόμιμα. Τελικά έγινε γνωστό, ότι χρήματα βρέθηκαν και θα γίνει νέα δημοπρασία.

Οι επόμενες «ριπές» αφορούσαν την δημόσια ανάθεση, επίσης αξίας για εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, για την αντικατάσταση των προσωπικών εγγράφων ταυτότητας των πολιτών της Βουλγαρίας. Λόγω αμφιβολιών σχετικά με τη διαφάνεια αλλά και λόγω των διογκωμένων τιμών, η δημοπρασία διακόπηκε και ο Μπορίσοφ αποφάσισε τα νέα έγγραφα να εκτυπωθούν σε κρατικές δομές, «για πιο φθηνά».

Στο τέλος, τουλάχιστον για αυτή την εβδομάδα, ακολούθησε, κατόπιν διαταγής του πρωθυπουργού,η αναστολή μερικών διαγωνισμών για την κατασκευή δασικών οδών και δημοσίων έργων στις πόλεις Βάρνα και Μπουργκάς.

Ας αφήσουμε κατά μέρος το κατά πόσον επιτρέπεται ο πρωθυπουργός μιας δημοκρατικής χώρας- μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναστείλει, κατά την κρίση του, δημοπρασίες οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη ή έχουν ολοκληρωθεί. Τι άραγε σημαίνει αυτό το «action»; Μήπως ο πρωθυπουργός πάσχει από το σύνδρομο «Πέεφσκι»;

Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης σκανδαλώδους συναντήσεώς του με μέλη της βουλγαρικής κοινότητας στο Λονδίνο, ρωτήθηκε αν κοιτάζοντας τον εαυτό του στον καθρέφτη, δεν βλέπει τον Πέεφσκι. Παράλληλα, τα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν αρχίσει να υποστηρίζουν, ότι ο αμφιλεγόμενος βουλευτής εμπλέκεται σε λαθρεμπόριο τσιγάρων μεταξύ της Βουλγαρίας και της Τουρκίας και ότι είναι «persona non grata» στην Τουρκία.

Με την σειρά τους οι Βρυξέλλες ανακοίνωσαν την πιθανότητα να κατάργησης την διαδικασίας παρατήρησης και ελέγχου για την Ρουμανία, αφήνοντας την Βουλγαρία την μόνη υπό παρατήρηση χώρα- μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ότι αφορά στο αν πραγματικά κάνει μεταρρυθμίσεις στο δικαστικό της σύστημα και αν θέλει πραγματικά την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και της διαφθοράς στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας.

Μερικές βουλγαρικές εφημερίδες δημοσίευσαν φήμες, ότι η Κομισιόν προέτρεψε τον πρωθυπουργό να μην δίνει τα χρήματα των φορολογουμένων σε ορισμένες οικονομικές ομάδες, διότι διαφορετικά είναι δυνατόν να σταματήσει η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση- κάτι που ο Μπορίσοφ το φοβάται όπως φοβάται ο διάολος το λιβάνι. Έτσι, μια από τις εκδοχές θα μπορούσε να είναι, ότι ο πρωθυπουργός έχει αποφασίσει, τουλάχιστον από ντροπή προς τους χορηγούς, να κάνει μερικές διάφανες δημοπρασίες.

Σύμφωνα με μια άλλη πιθανή εκδοχή, έχουν πραγματοποιηθεί ανακατατάξεις στην ληστοκρατία στην Βουλγαρία και για τον λόγο αυτό επιβάλλεται ο αναπροσανατολισμός των δημόσιων πόρων σε άλλους ολιγαρχικούς κύκλους. Υποθέσεις όσες θέλετε, αλλά το «action» επιβεβαίωσε το κοινό μυστικό, ότι όταν πρόκειται να δαπανηθούν μεγάλα ποσά δημοσίου χρήματος, την τελευταία λέξη έχει πάντα ο πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ. Τολμώ να πω, ότι το «action» αυτό δεν ήταν, για μια ακόμα φορά, τίποτα άλλο παρά στάχτη στα μάτια του βούλγαρου φορολογούμενου.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης