Η Βουλγαρία δεν έχει τη δική της "Άνοιξη της Πράγας", ούτε "Βελούδινη Επανάσταση", συνδικάτο "Αλληλεγγύη", αντικαθεστωτικούς της κλίμακας των Χάβελ και Βαλέσα. Οι κύριοι λόγοι είναι η εθνοψυχολογία μας και τα κατασταλτικά μέτρα κατά των Βουλγάρων διανοούμενων μετά το φιλοσοβιετικό πραξικόπημα της 9^ης Σεπτεμβρίου του 1944.

Στη Βουλγαρία η αντιπολίτευση κατά του ολοκληρωτικού καθεστώτος και οι αντικαθεστωτικές εκδηλώσεις έγιναν ορατές μόλις πριν από την ανατροπή του. Κατευθύνθηκαν όχι τόσο εναντίον του καθεστώτος του Τόντορ Ζίβκοφ και της απεριόριστης εξουσίας της κομματικής νομενκλατούρας, αλλά εναντίον των αποτελεσμάτων της διακυβέρνησης, που στέρησαν από τους ανθρώπους τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, όπως να αναπνέουν μη ρυπασμένο αέρα και να πίνουν καθαρό νερό. Η δυσαρέσκεια των πολιτών εξελίχθηκε σ’ αυτή την κατεύθυνση. Η αρχή της "βουλγαρικής άνοιξης" το 1989 συνδέεται με την κριτική στάση των Βουλγάρων διανοούμενων πάνω στα οικολογικά προβλήματα που εκφράστηκε δημοσίως και τους έβγαλε στην κοινωνική σκηνή.

Ο ηθοποιός Πέταρ Σλαμπάκοφ είπε σε ένα συλλαλητήριο σχετικά με το θέμα:

"Αγαπητοί συμπολίτες, το κράτος είναι ο κύριος ρυπαντής στη χώρα. Ο φόβος που υπήρχε μέχρι τώρα , βλέπω ότι διαλύεται. Για πρώτη φορά βλέπω σε χωριά στα περίχωρα της Σόφιας και στο εσωτερικό της χώρας, να συγκεντρώνονται τόσο πολλοί άνθρωποι. Κανείς δε θα μας βοηθήσει εκτός από εμάς τους ίδιους. Θέσαμε επί τάπητος το θέμα για το εργοστάσιο στο Κρεμίκοβτσι πριν από ενάμιση χρόνο. Η κατάσταση είναι η ίδια όχι μόνο στο Κρεμίκοβτσι, αλλά και σ' όλη τη χώρα. Ο Γκεόργκι Ντιμιτρόφ κάποτε είπε ότι για 15-20 χρόνια πρέπει από οικονομική άποψη να ξεπεράσουμε τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Δεν το κάναμε. Αλλά από οικολογική άποψη ξεπεράσαμε όλες τις καπιταλιστικές χώρες".

Στα γενέθλιά του – 23 Απριλίου, το 1990 γεννήθηκε η πολιτική λέσχη "Εκογκλάσνοστ" (Οικολογική διαφάνεια) - το πρώτο αυθεντικό οικολογικό κίνημα στη Βουλγαρία, διάδοχος του Κοινωνικού Συμβουλίου Οικολογικής Προστασίας του Ρούσε από τον Μάρτιο του 1988. Στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση, που εξελέγη στις 10 Ιουλίου του 1990 έχει 17 βουλευτές της "Εκογκλάσνοστ". 15 εξ’ αυτών θα υπογράψουν το νέο Σύνταγμα του 1991.

Ο πρώτος πρόεδρος του κόμματος είναι ο ηθοποιός με τη χαρακτηριστική φωνή, που δύσκολα μπορεί να μπερδευτεί, ο οποίος έγινε σύμβολο και παράδειγμα προς μίμηση για τους ανθρώπους που μετέτρεψαν τον αγώνα για καθαρή φύση σε πολιτικό στόχο – ο Πέταρ Σλαμπάκοφ. Δεν ήταν απόφοιτος της Ανώτατης Θεατρικής Σχολής, αλλά έχει πάνω από 150 ρόλους στον κινηματογράφο και πολλούς άλλους στο θέατρο. Εμβληματικοί είναι οι ρόλοι του στις ταινίες "Το αιχμάλωτο σμήνος" σε σκηνοθεσία του Ντούτσο Μούντροφ, "Σιμπίλ" του Ζαχάρι Ζάντοφ, "Βασιλιάς και Στρατηγός" του Βάλο Ράντεφ, "Άστρα στα μαλλιά, δάκρυα στα μάτια" του Ιβάν Νίτσεφ, "Αιώνιες εποχές" του Ασέν Σόποφ, "Στέγη" του Ιβάν Αντόνοφ κ. ά.

Ως πρόσωπο των πολιτικών αλλαγών μετά το 1989 και ένας από τους ιδρυτές της Ένωσης Δημοκρατικών Δυνάμεων, υπερασπιζόμενος αποφασιστικά τις ανθρώπινες αρχές του, ήταν, όπως αγαπούσε να λέει "πάντα αντιπολίτευση". Και ως βουλευτής έμεινε ο ίδιος – εχθρός των κοστουμιών, των ακριβών παπουτσιών και της δημαγωγίας. Όταν "τα κοστούμια" στη Βουλή αντικατέστησαν τις ιδέες, ο Σλαμπάκοφ αποσύρθηκε από την πολιτική σκηνή.

"Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν τη στάση μου ακραία. Η στάση μου ήταν η ίδια από τότε που γεννήθηκα – δεν έχω σκύψει ποτέ το κεφάλι μου και πάντα λέω αυτά που σκέφτομαι. Δε μου αρέσει να αφαιρούν την αξιοπρέπεια από τους ανθρώπους, να τους εξευτελίζουν… Είμαι κατά. Στον φάκελό μου γράφει ότι είμαι αναρχικός και δεν αναγνωρίζω πολλά πράγματα. Αλήθεια θεωρώ ότι ένας λαός, ένα κράτος, ένας κόσμος μπορεί να διακυβερνάται και χωρίς νόμους – με καλές σχέσεις, με έναν λόγο τιμής, επειδή ο λόγος τομής είναι κάτι παραπάνω από νόμο".

Τον απέλυαν από τη δουλειά, τον διέγραψαν τέσσερις φορές από το Βουλγαρικό Κομμουνιστικό Κόμμα, αλλά ο Πέταρ Σλαμπάκοφ μέχρι το τέλος της ζωής του έμεινε πιστός στις πεποιθήσεις του και πάντα έλεγε ό, τι σκεφτόταν. Οι πολυάριθμοι ρόλοι του στη ζωή και στη σκηνή είναι παράδειγμα τιμής, αξιοπρέπειας, φιλελευθερίας και ειλικρίνειας.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα