Στις 15,16 και 17 Ιουλίου στη λαϊκά παράδοση τιμούνται οι λεγόμενες "Γκορέστνιτσι" (θερμές ημέρες), δηλαδή οι πιο καυτές μέρες του καλοκαιριού. Έχουν ειδωλολατρικό χαρακτήρα και συνδέονται με την λατρεία προς την φωτιά.

Το έθιμο "Γκορέστνιτσι" είναι διαδεδομένο κυρίως στην Βόρεια και την Δυτική Βουλγαρία, αλλά τελετουργίες, που συνδέονται μ' αυτές τις μέρες, εκτελούνται και σε άλλες περιοχές της χώρας. Σύμφωνα με τις λαϊκές παραδόσεις, τις μέρες αυτές απαγορεύεται να ψήνεται ψωμί, γιατί πιστεύεται, ότι έτσι ο λαός θα προστατευτεί από πυρκαγιές και χαλάζια.

Αυτές τις τρεις μέρες ο λαός μάντευε το πώς θα είναι ο καιρός τους πρώτους τρις μήνες του επόμενου έτους – τον Ιανουάριο, Φεβρουάριο και Μάρτιο. Εάν η μέρα την περίοδο των "γκορέστνιτσι" είναι ζεστή και ηλιόλουστη, τότε ο σχετικός μήνας επίσης θα είναι με ήπιο καιρό, χωρίς χιόνια.

Την τελευταία ημέρα των "γκορέστνιτσι" αρχίζει η περίοδος των βουλγαρικών νυχτεριών, που αποτελούν σημαντικό μέρος της ζωής της βουλγαρικής κοινωνίας.

Η γιορτή τις ημέρες των "γκορέστνιτσι" περιλαμβάνει και κουρμπάνι, κοινά τραπέζια γύρω από τους ναούς και τα παρεκκλήσια. Συνεχίζονται τα τελετουργικά λουτρά για υγεία και ευημερία.

Οι μέρες "γκορέστνιτσι" είναι από τις πιο αγαπημένες από τους Βούλγαρους γιορτές για προστασία από φωτιά και πυρκαγιές.

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα