Ο τομέας της βουλγαρικής ενέργειας εδώ και καιρό περνά μια δύσκολη περίοδο προσαρμογής στην ελεύθερη οικονομία και τις νέες τεχνολογίες, καθώς και περίοδο μόνιμα αναβαλλόμενων μεταρρυθμίσεων. Ως αποτέλεσμα σ αυτήν την σφαίρα, και συγκεκριμένα στην ηλεκτρική ενέργεια, όπου οι κρατικοί σταθμοί παραγωγής ρεύματος εργάζονται παράλληλα με πολλούς ιδιωτικούς, οι οποίοι ελέγχονται από το κράτος, συσσωρεύτηκαν πολλά προβλήματα. Τα βασικά είναι δύο – υπερπαραγωγή και απίθανα χαμηλές τιμές του ρεύματος, που δεν επιτρέπουν στους παραγωγούς και τους προμηθευτές να αποκαταστήσουν τα έξοδα, που κάνουν.

Η Βουλγαρία φιλοδοξεί να παίζει τον ρόλο ενεργειακού κέντρου στα Βαλκάνια. Αυτές οι φιλοδοξίες της έχουν τους λόγους τους εν όψει του τεράστιου παραγωγικού δυναμικού της και των γειτονικών χωρών, που μόνιμα ή από καιρό σε καιρό χρειάζονται συμπληρωματικό ρεύμα. Γι αυτό και η Βουλγαρία εξάγει ενέργεια για την Τουρκία, την Ελλάδα και άλλες χώρες. Αλλά οι χώρες αυτές επίσης εργάζονται δραστήρια, για να μειώσουν την εξάρτησή τους από εξωτερικές προμήθειες. Ως αποτέλεσμα των μέτρων, που λαμβάνουν, οι βουλγαρικές εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας μειώνονται. Υπάρχει και μακροπρόθεσμη τάση μείωσης της εσωτερικής κατανάλωσης ως αποτέλεσμα πιο οικονομικών τεχνολογιών, νέων ενεργειακών πηγών και ενεργειακής αποτελεσματικότητας.

Την ίδια ώρα στη Βουλγαρία συνεχώς προβάλλονται νέα ενεργειακά σχέδια. Απ όλα αυτά πραγματική πρόοδος δεν υπάρχει σε κανένα. Ακριβώς το αντίθετο. Η ενέργεια συσσωρεύει τεράστια χρέη, που ξεπερνούν πλέον το 1,5 δις ευρώ, και δυσλειτουργεί. Γίνεται κάτι το παράλογο – όσο περισσότερο δουλεύει, παράγει και πουλά, τόσο περισσότερο χρεώνεται και ζημιώνεται. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Γι αυτό διακόπηκε η λειτουργία μερικών μονάδων σε μεγάλους θερμοηλεκτρικούς σταθμούς. Το δεύτερο βήμα, που όλοι οι καταναλωτές αναμένουν με στενοχώρια, είναι η αλλαγή των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας, που το ανεξάρτητο όργανο ρύθμισης κάνει κάθε χρόνο στην 1Ιουλίου. Ο απλός καταναλωτής περιμένει επίσης στο ενεργειακό μείγμα να περιληφθούν και οι λεγόμενες «φθηνές ενεργειακές πηγές», το μεγαλύτερο μέρος των οποίων αυτή τη στιγμή εξάγεται από ιδιωτικές εταιρείες με μεγάλο κέρδος.

Οι επαγγελματίες από τον τομέα θέλουν δεκάδες ποσοστά αύξησης της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ οι πολιτικοί φοβούνται πώς ο πληθυσμός δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει μια τέτοια ανατίμηση. Αλλά τα προβλήματα και τα χρέη συσσωρεύονται, η κατάσταση επιδεινώνεται και πλησιάζει το σημείο, όταν οι επώδυνες και ανυπόφορες για πολλούς αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν. Τι θα γίνει τότε δεν ξέρουμε.