Στη Σόφια έγινε η πρεμιέρα του τηλεοπτικού ντοκιμαντέρ "Παγωμένη αγάπη". Το έργο είναι αφιερωμένο στην Ανταρκτική και στον θαυμαστή της, τον καθηγητή Χρήστο Πιμπίρεφ, ο οποίος εξερευνά την Παγωμένη Ήπειρό επί πάνω από 25 χρόνια. Είναι επικεφαλής του βουλγαρικού προγράμματος εξερεύνησης της Ανταρκτικής, ιδρυτής και πρόεδρος του Βουλγαρικού Ανταρκτικού Ινστιτούτου. Είναι και διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Ερευνών Νότιου Πόλου.

Ο διακεκριμένος γεωλόγος είναι και ο αντιπρόσωπος της Βουλγαρίας στη Διεθνή Επιστημονική Επιτροπή Ερευνών της Ανταρκτικής και στις διαβουλεύσεις για τη Συνθήκη της Ανταρκτικής. Είναι επίσης ο πρώτος συμπατριώτης μας που κυμάτισε τη βουλγαρική σημαία στον Νότιο Πόλο. Το όνομα του φέρουν ένας παγετώνας και μια ακτή στο νησί Λίβινγκστον.

Πώς γεννήθηκε αυτή η παγωμένη αγάπη σας, που δεν σας εγκαταλείπει τόσα χρόνια;
"Είναι μακρά ιστορία. Κάθε αγάπη αρχίζει συνήθως με την πρώτη ματιά. Στη δική μου περίπτωση έμαθα για την Ανταρκτική, ψάχνοντας στους γεωγραφικούς άτλαντες, όταν ήμουν παιδί. Ενδιαφερόμουν πάρα πολύ για τη γεωγραφία και έμαθα ότι υπάρχει μια μακρινή, παγωμένη, κάτασπρη ήπειρος, που ανακαλύφθηκε αργότερα σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ηπείρους. Η πρώτη μου ερευνητική αποστολή εκεί ήταν το 1987. Εκεί είδα παρθένα ομορφιά, παρθένο κόσμο ζώων και φυτών, κάτι που δεν υπάρχει στις υπόλοιπες ηπείρους. Εκεί αισθάνεσαι σαν να είσαι σε άλλο πλανήτη. Ερωτεύθηκα με την Ανταρκτική και επιστρέφω εκεί κάθε χρόνο ξανά και ξανά. Εγώ και πολλοί συνάδελφοί μου, μαζί με τους οποίους εργαζόμαστε και συντηρούμε τον βουλγαρικό πολικό σταθμό "Άγιος Κλήμης της Αχρίδας" και με τους οποίους πραγματοποιούμε τις επιστημονικές έρευνες, είμαστε ερωτευμένοι με την ήπειρο, γι’ αυτό επιστρέφουμε συνεχώς. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Άγγλοι που ανακάλυψαν την Ανταρκτική στις αρχές του 19^ου αιώνα, την αποκαλούν "Λεύκη ερωμένη", που σε σκλαβώνει για όλη τη ζωή.

Τι αποκαλύπτουν οι έρευνες της Ανταρκτικής;
"Η Ανταρκτική είναι μία ήπειρος μεγαλύτερη από την Ευρώπη και από την Αυστραλία. Κρύβει τεράστιους φυσικούς πόρους, τόσο ανανεώσιμους, όσο μη ανανεώσιμους, όπως για παράδειγμα ο ορυκτός πλούτος. Είναι πλούσια σε κοιτάσματα αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου που εμείς οι γεωλόγοι ανακαλύπτουμε. Υπάρχουν μεγάλα αποθέματα χαλκού, χρυσού, ασημιού, σιδήρου, λιθάνθρακα. Αναπόφευκτα στο μέλλον η ανθρωπότητα για την πρόοδό της θα αναγκαστεί να αξιοποιεί και τους πόρους της Ανταρκτικής. Ερευνώντας τους βράχους, μπορούμε να μάθουμε τι ορυκτό πλούτο έχει. Και στην περιοχή του πολικού σταθμού μας, εμείς, οι Βούλγαροι γεωλόγοι, εκπονήσαμε μια εκτίμηση – τι είναι οι προοπτικές ανάπτυξης, τι μέταλλα έχει. Έτσι, στο μέλλον, όταν λάβουν την απόφαση να εκμεταλλεύονται αυτά τα κοιτάσματα, η Βουλγαρία θα έχει πλέον πολύ σοβαρή συμβολή στη μελέτη τους. Ευτυχώς όμως, μέχρι το 2040 έχει μορατόριουμ στην εκμετάλλευση αυτών των πόρων. Και η ήπειρος δεν απειλείται με μόλυνση τουλάχιστον τα επόμενα 25 χρόνια. Μετά είναι πιθανό να αναθεωρηθεί το καθεστώς εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων εκεί".

Κατά πόσο σημαντική είναι για μας η βουλγαρική παρουσία στην Παγωμένη Ήπειρο;
"Η Βουλγαρία θα μπορούσε και να μην είναι στην Ανταρκτική, εάν δεν είχαμε αυτό τον πολικό σταθμό και δεν κάνουμε εκεί επιστημονικές έρευνες. Τα μέλη των αποστολών μας ζουν σε δύσκολες συνθήκες, είναι ολόκληρους μήνες είναι μακριά από τις οικογένειές τους, από το σπίτι τους, για να είναι η Βουλγαρία στην Ανταρκτική".

Μήπως έχετε αγαπημένο τόπο εκεί;
"Βεβαίως, όταν ζεις για μεγάλη περίοδο κάπου, έχεις μια γωνιά, στην οποία σου αρέσει να μένεις μόνος σου, να κοιτάζεις τη θάλασσα, τους πιγκουΐνους. Ένας τέτοιος τόπος για όλα τα μέλη της βουλγαρικής ερευνητικής αποστολής, και όχι μόνο, στον Νότιο Πόλο είναι το βουλγαρικό ορθόδοξο παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννη της Ρίλα, όπου πηγαίνουμε σε όλες τις επίσημες θρησκευτικές γιορτές μας. Εκείνοι που έχουν την ανάγκη να μείνουν μόνοι τους επίσης πηγαίνουν εκεί. Ο καθένας όμως έχει τον δικό του αγαπημένο τόπο στην Ανταρκτική. Εγώ επίσης έχω. Στην άκρη της βουλγαρικής ακτής ανακαλύφθηκε ένας νέος κόλπος, αφού ένα μεγάλο μέρος του παγετώνα έλιωσε. Όταν έχω ελεύθερο χρόνο, πηγαίνω εκεί ευχαρίστως. Στέκομαι και κοιτάζω τους όγκους πάγου που πέφτουν στα πεντακάθαρα νερά".

Θα προσθέσουμε ότι το ντοκιμαντέρ θα αρέσει στους φιλομαθείς νέους και πιο μεγάλους λάτρεις της φύσης και των ταξιδιών. Εξάλλου, στο έργο μαθαίνουμε περισσότερα για τη ζωή στον βουλγαρικό πολικό σταθμό, για τα επιστημονικά σχέδια του, για τις κλιματικές αλλαγές στον πλανήτη. Η σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ είναι η Έμα Κωνσταντίνοβα, ο εικονολήπτης - ο Ρούμεν Βασίλεφ και ο παραγωγός – ο Γκεόργκι Τόσεφ.