Αυτή την εβδομάδα η ενότητα "80 χρόνια σε 80 εβδομάδες» το θέμα μας είναι αφιερωμένο σε έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του βουλγαρικού θεάτρου. Καθηγητής πολλών γενιών Βούλγαρων ηθοποιών, ο Κράστιο Σαράφοφ ήταν πρωταγωνιστής σε θεατρικά έργα του Σαίξπηρ, του Γκόγκολ, Τσέχωφ, Μολιέρου, Γκριμποέντοφ, Σίλερ, Πέτκο Τόντοροφ, Γιάβοροφ. Είναι και ο πρώτος ηθοποιός που έπαιξε το ρόλο του Γκολεμάνοφ – του Βούλγαρου πολιτικού που έγινε ένα από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες στην Βουλγαρική λογοτεχνία.

«Ναι, αυτός είμαι εγώ – Γκολεμανοφ. Ο Εθνικός δάσκαλος Γκολεμάνοφ. Ας δουν όλοι μικροί και μεγάλοι ότι απλός τίμιος δάσκαλος με κόπο έφθασε στο υψηλότερο σκαλί - στην κορυφή.»

Από την πρεμιέρα του έργου το 1927, σε σκηνοθεσία του μεγάλου Νικολάι Μασαλίτινοφ και μέχρι σήμερα, ο Γκολεμάνοφ από το θεατρικό έργο του Στέφαν Κοστόφ αντιλαμβάνεται όχι μόνο ως καρικατούρα, άλλά συγκεντρώνει όλα τα ελαττώματα των βούλγαρων πολιτικών. Ο Γκολεμάνοφ - "απλός δάσκαλος, που έφθασε στην κορυφή" είναι μια πραγματική αντίθεση των βουλγάρων διαφώτιστων και δασκάλων από την Αναγέννηση. Εξ άλλου ένας απ αυτούς ήταν και ο πατέρας του Κράστιου – Πέταρ Σαράφοφ. Γεννήθηκε το 1842 στο Γκαϊτανινοβο, τότε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, τελείωσε σχολή στις Σέρρες και έγινε δάσκαλος.

Ιδρύει το πρώτο βουλγαρικό σχολείο στο Μέλνικ το 1873, ενώ το 1880 βουλγαρικό σχολείο στις Σέρρες, μετά το οποίο επιθυμεί να ανοίξει και Βουλγαρικό γυμνάσιο στην Θεσσαλονίκη. Για την εκπαιδευτική και πατριωτική δραστηριότητα του το 1885 καταδικάστηκε σε 16 χρόνια εξορία στη Μικρά Ασία. Μετά από δύο χρόνια, κατάφερε να διαφύγει από την Κωνσταντινούπολη στην Οδησσό και από εκεί - στην Σόφια. Εδώ έρχεται όλη η οικογένεια του με εννιά παιδιά ένα από τα οποία είναι και ο 12 χρονών μελλοντικός ηθοποιός Κράστιο και ο αδελφός του, Μπόρις, ο οποίος έγινε αρχηγός και επικεφαλής της Ανώτατης Μακεδονο-ΑδριανουπολικήςΕπιτροπής (ΑΜΑΕ).

Στη Σόφια, ο Κράστιο πηγαίνει στο μοναδικό για τη πόλη θέατρο "Ζορα" (Αυγή). Γοητευμένος από τις παραστάσεις στις οποίες έπαιζαν οι φίλοι του, αποφασίζει να συμπεριληφθεί στον θίασο. Το 1891 έκανε το ντεμπούτο του με το πρώτο του ρόλο, προκαλώντας την οργή των γονέων τους. Για να τον απομακρύνουν από το θέατρο, τον έστειλαν να σπουδάσει στην Αδριανούπολη. Μετά την ολοκλήρωση του λυκείου, όμως συμμετέχει σε διαγωνισμό για υποτροφίες για σπουδές σε σχολή δραματικής τέχνης στο εξωτερικό.

Από 60 άτομα, επιλέχθηκαν τέσσερα άτομα. Κερδίζει μια υποτροφία για το Παρίσι, αλλά ο πατέρας του ήταν σε θέση να τον προσανατολίσει στο θέατρο της Μόσχας και ο Κράστιο Σαράφοφ αναχώρησε να σπουδάσει στην Αγία Πετρούπολη. Όταν επέστρεψε, άρχισε να παίζει στην σκηνή του θεάτρου "Δάκρυα και γέλιο" και έγινε ένας από τους ιδρυτές του Ελεύθερου Θεάτρου, που ταξιδεύει συνεχεία και του Εθνικού Θεάτρου.

Οι συνάδελφοί του λένε ότι, για κάθε παράσταση ο Σαράφοφ ετοιμαζόταν σαν να ήταν πρεμιέρα. Μέρες και νύχτες, δούλευε πάνω στον ρόλο αλλά αυτό τον κούραζε, μια και έλεγε, "Για μένα, κάθε λέξη, που λέει ο ηθοποιός πρέπει να βγαίνει από την καρδιά του» και να μην στέκεται μόνο στο εξωτερικό φέρσιμο του χαρακτήρα. "Στο Χρυσό αρχείο της ΒΕΡ διαφυλάσσεται ανάμνηση του ηθοποιού Ιβάν Ντίμοφ για τον συνάδελφό του Κράστιο Σαράφοφ

«Ο Εθνικός ηθοποιός Κράστιο Σαράφοφ ήταν πάντα για μένα περισσότερο από έναν καλλιτέχνη. Εμπνευσμένο δάσκαλο που μου αποκάλυψε τα μυστικά της μεγάλης θεατρικής τέχνης. Εδώ και 25 χρόνια ακούω τα σοφά του λόγια και μπορώ να πω ότι είχαν τεράστιο αντίκτυπο σε καλλιτεχνική μου φύση. Επίσης ξέραμε ότι δύσκολα ο Σαράφοφ ετοίμαζε τους ρόλους του. Ίσως αυτό να είναι αλήθεια, αλλά ακόμα πιο αληθινό ήταν , το ότι για να πλησιάζει τον χαρακτήρα, δηλαδή να το εξετάζει λεπτομερειακά, στο θέατρο, στο δρόμο, μιλούσε μόνο για τον ήρωα του . Για μένα ο Κράστιο Σαράφοφ , ανεξάρτητα από το μεγάλο ταλέντο του είναι η επιτομή της σκληρής δουλειάς.»

Το 1952 η Βουλγαρία είπε τελευταίο αντίο σ΄ ένα από τους θρύλους της βουλγαρικής σκηνή – Κράστιο Σαράφοφ. Ένα χρόνο πριν αυτό η Εθνική Ακαδημία Θεατρικής και κινηματογραφικής τέχνης στη Σόφια πήρε το όνομα του.

Στο κείμενο χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες από το τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ της Βουλγαρικής Εθνικής τηλεόρασης ΒΝΤ "Κράστιο Σαράφοφ μπροστά και πίσω από την θεατρική μάσκα».