Θα γυρίσουμε στο απόμακρο 1939, με ηχογράφηση από το Χρυσό Αρχείο της Εθνικής Ραδιοφωνίας. Μας μεταφέρει στην τίμηση της γιορτής της σλαβικής γραφής και του βουλγαρικού πολιτισμού, όταν την προσφώνηση κάνει ο τότε πρωθυπουργός Μπόγκνταν Φίλοφ.
Πραγματικά, στις δεκαετίες του '20 και του '30 του περασμένου αιώνα καταβάλλονται μεγάλες προσπάθειες για την ανάπτυξη της βουλγαρικής παιδείας. Εγκρίνεται ο Νόμος περί της λαϊκής παιδείας, αυξάνεται ο αριθμός των δημοτικών σχολείων, ιδρύονται ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως η Μουσική Ακαδημία, η Ακαδημία Καλών Τεχνών, το Πολυτεχνείο.
Το 1939 αρχίζει και η κατασκευή του νέου κτιρίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Είναι ο παλαιότερος πολιτιστικός θεσμός στη μεταπελευθερωτική Βουλγαρία. Ιδρύεται το 1879, ένα χρόνο μετά την απελευθέρωση της χώρας, με ιδέα του δασκάλου Μιχαήλ Μπομποτίνοφ.
Στα χρόνια μας στο αρχείο της Εθνικής Βιβλιοθήκης υπάρχουν περίπου 8 εκ. μονάδες. Εκτός από τα βιβλία διατηρούνται και περιοδικές εκδόσεις, γραφικά, χαρτογραφικά και ηλεκτρονικά έγγραφα, καθώς και περίπου 5.550 χειρόγραφα. Στο τμήμα για αρχέτυπα, σπάνια και πολύτιμα βιβλία περιλαμβάνονται περίπου 19 χιλ. βιβλία και περιοδικές εκδόσεις , που τυπώθηκαν στην περίοδο μεταξύ του 15-ου και του 21ου αιώνα.
Ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι στην Εθνική Βιβλιοθήκη υπάρχει μία από τις πλουσιότερες συλλογές οθωμανικών αρχείων. Τα έγγραφα σε οθωμανική-τουρκική, αραβική και περσική γλώσσες απαριθμούν περίπου 1 εκ. φύλλα ή περίπου 500 χιλ. αρχειακές μονάδες.
Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα
Η άλλη Βουλγαρία – γίνεται λόγος για τους χιλιάδες βούλγαρους, που διώχτηκαν στην αλλοδαπή μετά το φιλοσοβιετικό πραξικόπημα στις 9 Σεπτεμβρίου 1944. Ένα από τα λαμπρότερα ονόματα στην "άλλη Βουλγαρία" είναι ο Στέφαν Γκρούεφ, γιός του προϊστάμενου του..
Σε ένα γράμμα του ο Τζουζέπε Βέρντι γράφει: "Μη μάθετε τόσο πολύ τον τραγουδιστή να τραγουδά. Αν έχει τον διάβολο στην πλάτη του, ξέρει πώς". Σαν να το είπε για τη Βουλγάρα Γκένα Ντιμιτρόβα – το μεγάλο αστέρι της όπερας, που κατακτά τις παγκόσμιες..
"Όλο είχα κακούς βαθμούς στο σχολείο, όλο "βάση" είχα στα μαθήματα βουλγαρικής γλώσσας και λογοτεχνίας, γιατί δεν μπορούσα ποτέ να γράψω ούτε πρόλογο, ούτε κυρίως θέμα, ούτε επίλογο. Αρχίζω όπως θέλω, κι όπως θέλω τελειώνω", είπε πριν από χρόνια ο..