Ο κόσμος από το φωτογραφικό φακό της φωτογράφου Ντιμιτρίνα Βασίλεβα

"Η φωτογραφία ήρθε σε μένα πολύ αυθόρμητα και συναρπαστικά πριν από επτά χρόνια, σε μια στιγμή αδυναμίας να περιγράψω στους αγαπημένους μου την πραγματικότητα, την πιο όμορφη εικόνα που είδα με τα μάτια μου", λέει η φωτογράφος από τη Βάρνα, Ντιμιτρίνα Βασίλεβα.

"Πήγα για να κάνω βουτιές και να παρατηρήσω τα αστέρια θάλασσας σε μικρό νησί κοραλλιών στην Τζαμάικα, τελείως μόνη μου, χωρίς τσάντα, μόνο με ένα μαγιό", αφηγείται η Ντιμιτρίνα. "Και όταν βγήκα από το νερό, σ' ολόκληρο το νησί ήταν μαζεμένα εκατοντάδες άσπρα πουλιά. Δεν έχω ιδέα τι είδος πουλιών ήταν, αλλά πέρασα ώρες μεταξύ τους, στη μοναξιά και απερίγραπτο ενθουσιασμό. Αυτή ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησα ότι ήθελα να φωτογραφίσω – ένα στιγμιότυπο της πραγματικότητας, όπως τα βλέπουν τα μάτια μου και να τα δείξω και σε άλλους είναι ιδιαίτερης σημασίας για μένα".

Όταν επιστρέφει στη Βουλγαρία, η Ντιμιτρίνα Βασίλεβα αρχίζει μαθήματα φωτογραφίας, τραβά φωτογραφίες, πειραματίζει ακούραστα. Μέσω της τέχνης προσπαθεί να βρει τον εαυτό της, να δημιουργήσει το δικό της μοναδικό στυλ - αναγνωρίσιμο και αξέχαστο.
Την προσελκύουν το πορτρέτο, η φωτογραφία δρόμου, το ρεπορτάζ, το γυμνό στις φωτογραφίες, το ντοκιμαντέρ.

Νέα πρόκληση γι' αυτήν τώρα είναι τα τοπία. Της ενδιαφέρουν οι μυστηριώδεις και επικίνδυνοι τόποι, που είναι "Terra Incognitα" για τον πολιτισμένο κόσμο. Το τελευταίο καλοκαίρι σε ένα από τα κέντρα τέχνης της πρωτεύουσας παρουσιάστηκε η έκθεση της "Αφρική - υπό εξαφάνιση", με απίστευτα ζωηρές και έντονες εικόνες, που παραμένουν στο μυαλό.

"Οι δικές μου φωτογραφίες σε μεγάλο βαθμό συνδέονται με το ταξίδι, μια και εδώ και πολύ καιρό ενδιαφέρομαι από τους μικρούς λαούς και πολιτισμούς υπό εξαφάνιση", λέει η φωτογράφος. "Έχω την ανάγκη να αγγίξω τα λίγα αληθινά πράγματα, που έχουν παραμείνει, και θεωρώ την δυνατότητα να ταξιδέψω ένα τεράστιο προνόμιο. Ψάχνω συνεχώς το μοναδικό, και, συνεπώς επιλέγω εκείνες τις γωνίες που ακόμα είναι σε συμβίωση με την ιστορία της, με την εθνικότητα, τα έθιμα και τις παραδόσεις, και τα ήθη".

Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της η Ντιμιτρίνα Βασίλεβα διαπίστωσε: "Ένας κόσμος ομοιόμορφο. Σε κάθε σχοινί, που κρεμάτε τα ρούχα μπορείτε να δείτε τζιν. Διαφημίσεις των παγκοσμίων γνωστών αλυσίδων καταστημάτων τροφίμων λάμπουν παντού σ' όλο τον κόσμο. Εκατοντάδες χιλιάδες χώροι έχουν γίνει ακριβοί τουριστικοί προορισμοί. Στην Κένυα συνάντησα το επάγγελμα Μασάι. Απλώς ποζάρουν για φωτογραφία, φορούν σπαθί στο οποίο γραφεί "Made in China", και στην πραγματικότητα έχουν χάσει το πραγματικό παραδοσιακό ύφος τους, έχουν αλλάξει σχεδόν εξολοκλήρου προς το συμφέρον των τουριστών καθαρά και μόνο από οικονομικό συμφέρον".

"Συνάντησα και πραγματικούς μασάι, αλλά με διάσημες μάρκες γυαλιών να χρησιμοποιούν κινητά. Πριν από λίγους μήνες ήμουν στη Ναμίμπια, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική πόλη - Opuvo. Σε ένα σούπερ μάρκετ είδα γυμνές γυναίκες, που φορούσαν μόνο τα παραδοσιακά δερμάτινα λουράκια επενδυμένα με χιλιάδες στολίδια, έσπρωχναν καροτσάκια σούπερ μάρκετ γεμάτα αλεύρι, λάδι, κόλα, όπως κάνουν και οι σύγχρονες γυναίκες στις υπεραγορές μας. Αυτό είναι καταπληκτικό".

"Στη Νέα Ζηλανδία, γύρισα όλο το νησί στην καρδιά του πολιτισμού Μαορί. Ήθελα να βρω αληθινούς Μαορί για να καταλάβω την προέλευση αυτού του πολιτισμού, που επηρέασε σειρά λαών των νησιών του Ειρηνικού ωκεανού, και τελικά δεν βρήκα", συνεχίζει η Ντιμιτρίνα. "Οι σύγχρονοι Μαορί φέρουν ρούχα και παπούτσια από γνωστές μάρκες. Μια νεαρή μαουρί μου είπε να πάω στο τοπικό μουσείο, όπου είδα είκοσι ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Η τελευταία ήταν περίπου από πριν είκοσι χρόνια και αυτό ήταν το μόνο που έμεινε από το πρότυπο πολιτισμό τους. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή κατάλαβα την αληθινή δύναμη και το νόημα της φωτογραφίας μη αναστρεψιμότητα του χρόνου".

Στην ερώτηση πώς κατορθώνει να μειώσει την απόσταση και να "μπει" σε κάθε φωτογραφικό στιγμιότυπο, η Ντιμιτρίνα Βασίλεβα εξηγεί ότι αυτό απαιτεί αποκάλυψη και θάρρος.

"Εγώ πολύ σπάνια τραβώ φωτογραφία από μακριά και σχεδόν ποτέ δεν "κλέβω" κρυφές στιγμές", λέει η φωτογράφος. "Έχω συνήθως μόνο μερικές στιγμές για να φωτογραφήσω. Και νιώθω μια μεγάλη ικανοποίηση όταν ο φακός συνέλαβε τον άνθρωπο πριν αλλάξει η συναισθηματική του κατάσταση. Αυτό είναι μια τολμηρή στάση στην φωτογράφηση και φέρνει και τα ρίσκα. Αλλά σε μένα λειτουργεί. Παρά το γεγονός ότι συνεχώς κρύβομαι πίσω από τη μεγάλη φωτογραφική μηχανή, οι άνθρωποι με εμπιστεύονται και είμαι πολύ ευχαριστημένη γι' αυτό", λέει η Ντιμιτρίνα Βασίλεβα.

Μερικές φορές στη τέχνη της η ίδια καταφεύγει στην ασπρόμαυρη φωτογραφία.
"Επιλέγω την ασπρόμαυρη έκφραση όταν θέλω να τονίσω ιδιαίτερα την μορφή, τις γραμμές και τον όγκο. Το χρώμα στις περιπτώσεις αυτές θα αποκεντρώσει την προσοχή και θα τις έκανε φλύαρες. Αλλά έτσι ή άλλως, ζούμε σε έναν πολύχρωμο κόσμο που βλέπουμε τις εικόνες σε όλη την πληρότητά τους. Πολλά στιγμιότυπα θα έχαναν το συναίσθημα, τον ήχο και ακόμη και τη δική του αξία. Για μένα δεν έχει σημασία αν η εικόνα είναι μονόχρωμη ή έγχρωμη. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να είναι εντυπωσιακή να αφήνει ίχνη στην μνήμη".

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Διαδώστε

Ο κόσμος από το φωτογραφικό φακό της φωτογράφου Ντιμιτρίνα Βασίλεβα

Περισσότερα στην κατηγορία

Το υπουργείο Πολιτισμού βράβευσε σύγχρονους εθνεγέρτες

Σε τι οφείλεται ο θαυμασμός μας προς τους εθνεγέρτες

Η Βουλγαρία έτοιμη να υποστηρίξει την Ισπανία μετά τις πλημμύρες στην Βαλένσια