Ζουζάνα Πίπτοβα – η Σλοβάκα με τη βαλκανική ψυχή

Συγκρότημα Musa Lundens - "Πάτερ ημών"

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Συγκρότημα Musa Ludens - "Παλιός χορός"

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Συγκρότημα Musa Lunens - "Αγάπη"

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Η Σουζάνα Πίπτοβα γεννήθηκε το 1985 στη Σλοβακία. Οι γονείς της είναι μουσικοί και στα παιδικά της χρόνια τους ακολουθεί στις περιοδείες τους στην Ευρώπη, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ, σαν μέλος του συγκροτήματος "Παιχνιδιάρικη τέχνη" (Musa Ludens). Μαζί με τους γονείς και τις δυο μεγαλύτερες αδερφές της, παρουσιάζουν σκηνικές εκτελέσεις μουσικής του 9ου έως του 17ου αιώνα. Το έργο του συγκροτήματος Musa Lundens διδάσκεται στα μουσικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της Σλοβακίας.

Φωτογραφία: προσωπικό αρχείο

"Αυτός ο τρόπος ζωής μου έδωσε τη δυνατότητα να μάθω να ζω μια πειθαρχημένη ζωή, να μην κάνω μισές δουλειές, να δίνω όλο μου τον εαυτό σε ό, τι κάνω", λέει στη συνέντευξή της στη Βουλγαρική Ραδιοφωνία η Ζουζάνα Πίπτοβα. "Κάθε μια από τις παραστάσεις μας έφερε το οικογενειακό μας όνομα και γι’ αυτό κάθε αποτυχία ήταν εξαιρετικά σημαντική για μας. Κανείς από τους θεατές δεν ενδιαφέρεται για το ότι είσαι παιδί, για το ότι, πιθανόν, δεν είσαι καλά και ίσως αισθάνεσαι άσχημα στη σκηνή. Οι θεατές πληρώνουν και θέλουν να απολαύσουν αυτό για το οποίο έδωσαν τα χρήματά τους. Ο τρόπος με τον οποίο πέρασα τα παιδικά μου χρόνια, με έμαθε ότι όταν έχεις μια ελπίδα, όσο κι αν αυτή διαφέρει από τις ελπίδες των υπόλοιπων, πρέπει να προσπαθείς να την κάνεις πραγματικότητα. Με έμαθε ότι το να είσαι μοναδικός δεν σημαίνει μόνο να είσαι μόνος, αλλά να είσαι μοναδικός στο είδος σου, τις ικανότητές σου, να είσαι επιθυμητός γιατί προτείνεις κάτι το οποίο είναι διαφορετικό, κάτι το οποίο βρίσκεται έξω από την πεπατημένη", λέει η 26χρονη Σλοβάκα.

Η Ζουζάνα αποφασίζει να τελειώσει το βουλγαρικό γυμνάσιο της γενέτειράς της, την υπέροχης πόλης Μπρατισλάβα. Στην επιλογή της έπαιξε ρόλο το ότι πέρασε αρκετά καλοκαίρια στα βουλγαρικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας, αλλά και το ότι στην πατρίδα της, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, θεωρούν τη Βουλγαρία σαν μια εξωτική χώρα. Η Ζουζάνα αρέσει το διαφορετικό κι έτσι παίρνει την απόφασή της.
Μετά την αποφοίτησή της αποφασίζει να συνεχίσει τις σπουδές της στη Βουλγαρία, αλλά οι γονείς της δεν συμφωνούν.

Η Ζουζάνα εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο της Πράγας, στην έδρα της Βουλγαρικής Φιλολογίας, αλλά δεν ολοκληρώνει τις σπουδές της. Αποφασίζει να σπουδάσει στην Έδρα Νοτιοανατολικών Ευρωπαϊκών Σπουδών. Μέσω του προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών "Έρασμος", η φίλη μας φτάνει στη Βουλγαρία και αρχίζει τις μεταπτυχιακές έρευνές της στο Πανεπιστήμιο "Άγιος Κλήμης της Αχρίδας" στη Σόφια.

"Γνώρισα τη Βουλγαρία και τα γειτονικά της κράτη από τα μαθήματα ιστορίας και γεωγραφίας που μας δίδασκαν στο Βουλγαρικό γυμνάσιο στην Μπρατισλάβα. Με τον τρόπο αυτό άρχισα να βλέπω με διαφορετικό τρόπο τις Βαλκανικές χώρες και να απορρίπτω τα στερεότυπα που τις παρουσιάζουν σαν χώρες επικίνδυνες".

Η Ζουζάνα μιλά όλες σχεδόν τις σλαβικές γλώσσες, συμπεριλαμβανόμενης και της Ρουσίν, την οποία μιλά η μειονότητα των Ρουτένων στη Ρουτενία- Νότια Σλοβακία. Μιλά άριστα τη Βουλγαρική και έχει το χάρισμα να βρίσκει κοινή γλώσσα με τους συνομιλητές της. Όχι μόνο σε γλωσσικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο.

Στον ελεύθερο χρόνο της, της αρέσει να τραγουδάει. Στη Σλοβακία συμμετέχει στο νεολαιίστικο συγκρότημα AchaRai που σημαίνει "Ακολούθησέ με". Εργάζεται σαν ελεύθερο φωτομοντέλο.

Φωτογραφία: προσωπικό αρχείο

Η εικοσιεξάχρονη Ζουζάνα Πίπτοβα εντυπωσιάζει και σκλαβώνει με το υπέροχο χαμόγελο και τον τρόπο σκέψης και έκφρασης.

"Όταν ήμουν μικρή, η νονά μου ήθελε να κρατώ ημερολόγιο στο οποίο να γράφουν οι γνωστοί, οι φίλοι και οι συγγενείς μου. Μια από τις σελίδες του ήταν αφιερωμένη στο χαμόγελο. Στη σελίδα αυτή η νονά μου έγραψε ότι το χαμόγελο είναι το πιο ακριβό δώρο που δεν κοστίζει τίποτα και δίνει τα πάντα. Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Ένα χαμόγελο μπορεί να σε βοηθήσει σε πάμπολλες στιγμές στη ζωή σου. Οι άνθρωποι αντιδρούν θετικά στο χαμόγελο. Πάντα τους κοιτώ στα μάτια, τα οποία είναι η πόρτα της ανθρώπινης ψυχής. Είναι εξαιρετικά σημαντικό το πώς αισθάνεται κάποιος κι αυτό είναι κάτι το οποίο φαίνεται πρώτα στα μάτια του".

"Ίσως η φόρμουλα της ευτυχίας βρίσκεται στο να θέλεις να κάνεις αυτό που κάνεις κι όχι να κάνεις αυτό που θέλεις", συνεχίζει η ίδια. "Αυτό σημαίνει να προσπαθείς να δεις και να αξιολογήσεις την πραγματικότητα, να αξιολογήσεις τα πράγματα τα οποία έχεις. Οι άνθρωποι κοιτούν πάντα έξω από το παράθυρο και ελπίζουν για κάτι το μακρινό, αντί να βλέπουν ότι όταν διψούν το νερό είναι δίπλα τους, όταν πεινούν πάντα βρίσκεται δίπλα τους ένα πορτοκάλι που θα τους χορτάσει. Ότι δίπλα τους υπάρχουν άνθρωποι που είναι έτοιμοι να τους βοηθήσουν. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν την αξία των μικρών πραγμάτων και θεωρούν σημαντικά τα χρήματα, την κοινωνική θέση ή τα διάφορα αντικείμενα τα οποία μας έχει επιβάλει ως απαραίτητα ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Κι όμως τα μικρά πράγματα κάνουν τα μεγάλα. Οι μικρές πετρούλες που δημιουργούν τη σταθερή βάση η οποία κάνει το κτήριο γερό".

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης

Διαδώστε

Ζουζάνα Πίπτοβα – η Σλοβάκα με τη βαλκανική ψυχή

Περισσότερα στην κατηγορία

Η ψηφοφορία των ΑμεΑ και ιδαίτερα των αόμματων είναι δύσκολη

Συνάντηση των μελών της νέας αποστολής στην Ανταρκτική

25η Οκτωβρίου – Ημέρα Ατόμων με Χαμηλό Ανάστημα

Αναχωρεί για την Ανταρκτική η 33η Βουλγάρικη Πολική Αποστολή