Σόφια – ρωμαϊκοί δρόμοι, ρέτρο γοητεία και πολιτιστικοί πειρασμοί

δημοσίευση: 9/19/11 9:29 AM

Το άγαλμα της Αγίας Σόφιας του γλύπτη Γκεόργκι Τσαπκάνοφ

Φωτογραφία: Βενέτα Παβλόβα

Στις 17 Σεπτεμβρίου, την Ημέρα της Αγίας Σοφίας και των τριών θυγατέρων της, Πίστης, Ελπίδας και Αγάπης, τιμούμε τη γιορτή της βουλγαρικής πρωτεύουσας. Η Σόφια έγινε διοικητικό κέντρο της Βουλγαρίας το 1879 μετά την Απελευθέρωση της χώρας από την οθωμανική κυριαρχία. «Μεγαλώνει αλλά δεν γερνά» - είναι το σύνθημα της πόλης.

Το παρελθόν της συνδέεται με τους αρχαίους Θράκες, με το κράτος του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το Βυζάντιο, τη Μεσαιωνική Βουλγαρία, την Οθωμανική Αυτοκρατορία και το νέο βουλγαρικό κράτος. Τα τελευταία χρόνια τα έργα του μετρό στην καρδιά της Σόφιας οδήγησαν σε αρχαιολογικές ανασκαφές που έριξαν μεγαλύτερο φως στο παρελθόν της – από τη Ρωμαϊκή Εποχή ως τον 19ο αιώνα. Μετά από συντήρηση και αναστήλωση αποσπασμάτων αρχαίων δρόμων και κτηρίων, θα εκτεθούν με κατάλληλο τρόπο έτσι ώστε οι πρωτευουσιάνοι και οι επισκέπτες της Σόφιας, κάνοντας βόλτα στο κέντρο της πόλης, να βυθίζονται στην ιστορία της.

Η εκκλησίας της Αγίας Κυριακής. Φωτογραφία: Βενέτα Παβλόβα

Στην ίδια περιοχή βρίσκονται τέσσερεις ναοί που λειτουργούν: η ορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Κυριακής, ο καθολικός καθεδρικός ναός του Αγίου Ιωσήφ, το παλιό τζαμί «Баня Башъ» και η μεγαλύτερη συναγωγή στα Βαλκάνια. Εδώ βρίσκονται και τα εμβληματικά για τη σύγχρονη Βουλγαρία κτήρια του Προεδρικού Μεγάρου και του Υπουργικού Συμβουλίου. Αν βαδίζουμε σε ανατολική κατεύθυνση στη λεωφόρο «Τσαρ Οσβομποντίτελ» /Βασιλιά Απελευθερωτή/ θα απολαύσουμε όμορφα ρέτρο κτήρια.

Η Εθνική Πινακοθήκη. Φωτογραφία: Βενέτα Παβλόβα

Ανάμεσα τους είναι το παλιό βασιλικό παλάτι, όπου σήμερα στεγάζεται η Εθνική Πινακοθήκη, το κτήριο της Βουλής, η Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών, το Πανεπιστήμιο της Σόφιας, πρεσβείες, σπίτια πλούσιων πρωτευουσιάνων. Περπατώντας κάτω από τη σκιά των περίφημων καστανιών της Σόφιας, θα βρεθούμε στη Γέφυρα των Αετών, απ’ όπου αρχίζει το παλιότερο πάρκο της Σόφιας που λέγεται «Борисова градина». Το κεντρικό πάρκο της πρωτεύουσας είναι ένας από τους αγαπημένους τόπους των κατοίκων της Σόφιας όπου περνούν το ελεύθερο χρόνο τους.

Η πρεσβεία της Αυστρίας στη λεωφόρο «Τσαρ Οσβομποντίτελ». Φωτογραφία: Βενέτα Παβλόβα

Κοντά στη λεωφόρο «Τσαρ Οσβομποντίτελ» υπάρχουν και άλλοι εμβληματικοί για την πρωτεύουσα τόποι: ο Ναός της Αγίας Σοφίας, το όνομα της οποίας φέρει η πόλη, ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι – ο μεγαλύτερος ορθόδοξος ναός στη χώρα μας, το Εθνικό Θέατρο «Ιβάν Βάζοφ», η Ακαδημία Καλών Τεχνών, η Εθνική Βιβλιοθήκη… Στους δρόμους δίπλα στον κήπο που αρχίζει πίσω από τη βιβλιοθήκη, μπορείτε να δείτε κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα παλιά σπίτια στη Σόφια.

Το Εθνικό Θέατρο. Φωτογραφία: Βενέτα Παβλόβα

Το 1880, δύο χρόνια μετά την Απελευθέρωση, η Σόφια είχε 20 χιλιάδες κατοίκους περίπου. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του πληθυσμού, οι κάτοικοί της είναι 1 εκατομμύριο 300 χιλιάδες άτομα περίπου. Η πόλη γνώρισε αληθινό οικοδομικό μπουμ κατά τα χρόνια των δημοκρατικών αλλαγών: χτίστηκαν εμπορικά κέντρα, χώροι γραφείων, νέες πολυκατοικίες. Τα σπίτια για τα οποία τώρα υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση στην πρωτεύουσα, είναι αυτά που βρίσκονται κοντά στους σταθμούς του μετρό. Έτσι οι κάτοικοι της Σόφιας που μένουν σε συνοικίες μακριά από το κέντρο θα μπορούν πιο γρήγορα να φτάσουν στους πολιτιστικούς πειρασμούς που προσφέρει η πόλη: συναυλίες, εκθέσεις, θεατρικές παραστάσεις. Και οι πρωτευουσιάνοι που μένουν στο κέντρο πιο εύκολα θα φτάνουν στα ορεινά μονοπάτια των βουνών Βίτοσα και Λιούλιν.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

По публикацията работи: Βενέτα Παβλόβα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Σόφια – ρωμαϊκοί δρόμοι, ρέτρο γοητεία και πολιτιστικοί πειρασμοί

Περισσότερα στην κατηγορία

Τίμησαν τον Ατανάς και τον Λιουμπομίρ Ντάλτσεφ με αναμνηστική πλάκα στη Θεσσαλονίκη

Το μοναστήρι του Παλίγκοντέν είναι αφιερωμένο στην Γέννηση της Παναγίας

Οι εορτασμοί για την Ένωση στην Σόφια

Οι προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου και ο δρόμος προς την ευημερία της χριστιανικής οικογένειας