Για κατά σειρά φορά οι μαθητές του Μαθηματικού Λυκείου της Σόφιας επέστρεψαν με μετάλλια από τη Διεθνή ολυμπιάδα μαθηματικών, πληροφοριακής και φυσικής που πραγματοποιήθηκε στην πόλη Αλμάτι του Καζακστάν. Στον σοβαρό διαγωνισμό που διεξάγεται για έβδομη φορά συμμετείχαν 46 ομάδες από 14 χώρες. Από συνολικά 300 μαθητές από την Ασία και την Ευρώπη οι Βούλγαροι μαθητές κατατάχθηκαν στην δεύτερη θέση ως προς τον αριθμό μεταλλίων μετά τη Ρωσία.

Χρυσά μετάλλια κέρδισαν ο Βλαντισλάβ Χαραλάμπιεφ στο διαγωνισμό πληροφοριακής και ο Βίκτορ Βάλοφ στον διαγωνισμό μαθηματικών. Στις δύο κατηγορίες η Βουλγαρία είχε και κάτοχους αργυρών μεταλλίων. Είναι ο Ραντοσλάφ Κάφοφ, ο Ντανιέλ Ντόμπρεφ και ο Γκεόργκι Γκεοργκίεφ.

Ο κάτοχος του χρυσού μεταλλίου Βίκτορ Βάλοφ συμμετέχει σε διαγωνισμούς από την 5η τάξη: "Όλοι οι διαγωνισμοί ήταν σαν παιχνίδι. Στην αρχή ήθελα να δω τι μπορώ να κάνω όταν συναγωνίζομαι με τους άλλους. Άρχισα να κερδίζω βραβεία, κάτι που μου άρεσε και το ενδιαφέρον μου αυξήθηκε. Εκτός από τα μαθηματικά ενδιαφέρομαι και από τη φυσική. Σκοπεύω να επισκέπτομαι μαθήματα φυσικής στο πανεπιστήμιο. Ύστερα θα αποφασίσω με ποια από τις δύο επιστήμες θα ασχοληθώ στο μέλλον. Η άποψη μου είναι ότι ένας μαθηματικός μπορεί να έχει καλύτερη αποκατάσταση στην αλλοδαπή. Ελπίζω όμως να είμαι από αυτούς που μπορούν να αλλάξουν κάτι στη Βουλγαρία".

Ο Βίκτορ ήδη έχει στείλει τα χαρτιά του για φοίτηση σε αμερικανικά πανεπιστήμια και επίκειται να αποφασίσει που θα σπουδάσει. Η συμμαθήτρια του Λιούμπα Μποζίλοβα που έλαβε δεύτερο βραβείο στην ομαδική κατάταξη στην φυσική ήδη έχει προσανατολιστεί προς πανεπιστήμια της Μεγάλης Βρετανίας και της Αμερικής.
"Βασικά με ενδιαφέρουν τα μαθηματικά και η φυσική. Θα χαιρόμουν πολύ εάν ασχοληθώ με κάτι τέτοιο στο μέλλον".

Ο Βλαντισλάβ Χαραλάμπιεφ, ο οποίος κέρδισε χρυσό μετάλλιο, σε αντίθεση με τους συμμαθητές του, θέλει να σπουδάσει και να εργαστεί στη Βουλγαρία: "Ό,τι και να κάνω, είναι καλύτερα να το κάνω για τη χώρα μου, όχι για άλλα κράτη. Εκείνο που με εντυπωσίασε είναι ότι στο Καζακστάν δίνεται πολύ μεγαλύτερη προσοχή στην παιδεία σε σύγκριση με τη Βουλγαρία. Οι μισθοί των καθηγητών είναι υψηλότεροι, οι υποτροφίες των μαθητών επίσης είναι υψηλές. Ένα από τα πράγματα που δεν μου αρέσουν εδώ είναι ότι κάθε φορά, όταν αλλάζουν οι ιθύνοντες, αλλάζει απότομα και η πολιτική. Δεν υπάρχει συνέπεια, δεν υπάρχουν εθνικές προτεραιότητες. Θα ήθελα να εκπονήσω σχέδιο που να εκτελείται τουλάχιστον 10-15 χρόνια, για να επιτευχθούν αποτελέσματα. Αν κάθε 4-5 χρόνια αλλάζουμε τις προτεραιότητές μας, δεν θεωρώ ότι θα πετύχουμε πολλά. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα. Στην παιδεία πρέπει να έχουμε στρατηγική. Αν θέλουμε να εκπαιδευθεί ορισμένος αριθμός προγραμματιστών, χρειάζεται μετά να έχουν πραγματικές δυνατότητες εργασίας. Ποιο είναι το όφελος να υπάρχουν υψηλά εξειδικευμένα στελέχη σε έναν τομέα, αν μετά πρέπει να αλλάξουν την ειδίκευσή τους, για να βρουν δουλειά".

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα, Έλλη Γκέκοβα