Η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Χριστιανοσύνης

δημοσίευση: 8/13/10 12:22 PM

Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, ψηφιδωτό στην εκκλησία του Σωτήρος Χριστού της χώρας (Καχριέ τζαμί) στην Κωνσταντινούπολη

Φωτογραφία: pravoslavieto.com

Στις 15 Αυγούστου κάθε χρόνο και η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μεγάλη χριστιανική γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γνωστή στο λαό μας ως Μεγάλη Θεοτόκος.

Την ημέρα που τελείωσε ο γήινος δρόμος της Παρθένου Μαρίας σ’ όλες τις εκκλησίες, μοναστήρια και παρεκκλήσια τελείται Θεία Λειτουργία προς εξύμνηση της Θεοτόκου, προστάτιδας της μητρότητας, που μεσολαβεί στον Κύριο για τα ακούσια και εκούσια πάθη και αμαρτίες μας. Από τη στιγμή της Κοιμήσεώς της η Παρθένος κάθεται δεξιά του γιου της Ιησού Χριστού και με τη μητρική της προσευχή προστατεύει όλο το χριστιανικό γένος.

Νοιώθοντας την προστασία της, την ημέρα αυτή στη χώρα μας γιορτάζουν όχι μόνο οι χριστιανοί. Για να δεχθούν την ευλογία της στους ορθόδοξους ναούς και μοναστήρια τη νύχτα προς την αυγή της Κοιμήσεως προσέρχονται ως προσκυνητές και πολλοί μουσουλμάνοι.

Πριν περίπου 2000 χρόνια η 64χρονη τότε Θεοτόκος έμενε στα Ιεροσόλυμα, στο σπίτι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Μια φορά, όταν προσευχόταν στο όρος των Ελαίων, κατέβηκε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ με κλαδί φοίνικα στο χέρι και της ανήγγειλε το κοντινό τέλος. Η Παρθένος Μαρία δέχθηκε με χαρά την είδηση και επιθύμησε να ξαναδεί πριν το θάνατό της τους Αγίους Αποστόλους. Ως εκ θαύματος την ημέρα αυτή συγκεντρώθηκαν για ευαγγελικό κήρυγμα οι σκορπισμένοι ανά τον κόσμο απόστολοι, οι οποίοι έγιναν μάρτυρες του μακάριου τέλους της. Η Θεομήτωρ παρέδωσε την αγνή της ψυχή στα χέρια του Γιου της Κυρίου Ιησού Χριστού.

Κατά την Κοίμησή της όλο το δωμάτιο γέμισε θαυμαστή ευωδιά και οι άγγελοι άρχισαν να ψάλλουν: «Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη Συ εν γυναιξί!» Αντί για πόνο, οι Απόστολοι ένιωσαν απερίγραπτη πνευματική χαρά. Έθαψαν τα λείψανά της στη Γεθσημανή, κοντά στους τάφους των γονέων της και του Αγίου Ιωσήφ του Μνήστορος. Σύμφωνα με τη χριστιανική εκκλησία ο θάνατος της Παναγίας είναι μετάβαση σε μια άλλη διάσταση – τη διάσταση της αιώνιας ζωής. Μετά την Κοίμησή της η Θεοτόκος δεν αφήνει αβοήθητο τον κόσμο και σε μοιραίες στιγμές γρήγορα βοηθάει όχι μόνο ξεχωριστούς ανθρώπους, αλλά και ολόκληρους οικισμούς, ακόμα και λαούς. Η παρουσία της στη ζωή των χριστιανών είναι αισθητή. Έγκαιρη και ισχυρή είναι η βοήθειά της στους ανθρώπους, τους οποίους υποσχέθηκε ποτέ να μην εγκαταλείψει.

Οι Βούλγαροι αποκαλούν τη γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου «Μεγάλη Θεοτόκο». Την τιμούν πριν απ’ όλα οι γυναίκες. Ψήνουν πίτα και τη μοιράζονται με φρούτα για υγεία, αλλά και για τις ψυχές των νεκρών. Σε ορισμένα μέρη οργανώνονται συγκεντρώσεις σε διάφορα ιερά ή κοντά σε εκκλησίες και μοναστήρια με πάτρωνα την Παναγία. Σ’ όλες τις περιοχές της Βουλγαρίας η Αειπάρθενος Μαρία τιμάται από τις γυναίκες ως προστάτιδα της μητρότητας, του γάμου και του σπιτιού. Πιστεύεται, ότι βοηθάει τις άτεκνες να αποκτήσουν παιδί. Να γιατί τη γιορτή της κάθε νεαρή νύφη χωρίς παιδί προσφέρει δώρο στην εικόνα της Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας, ζητώντας τη μεσολάβησή της. Σε πολλά μέρη οι Βούλγαροι τιμούν την Κοίμηση της Θεοτόκου ως μια από τις γιορτές, αφιερωμένες στη νέα σοδειά - με μεγάλο κουρμπάνι για όλο το χωριό.

Μετάφραση: Έλλη Γκέκοβα

По публикацията работи: Έλκα Γιόντσεβα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Χριστιανοσύνης

Περισσότερα στην κατηγορία

Επιστήμονες συζητούν την ιστορία και τις προοπτικές των Δυτικών Βουλγαρικών Περιχώρων

Εβδομάδα Ορθόδοξου Βιβλίου στην Βάρνα

Ημέρες Κροατικής Αρχαιολογικής Κληρονομιάς στη Σόφια